De beste scènes in ‘This England’ zijn de momenten waarop Boris Johnson in beeld verschijnt

Het moet voor acteurs een godsgeschenk zijn om de voormalige Engelse premier Boris Johnson (58) te spelen. Flamboyant, verstrooid, mallotig, verbaal begaafd en een notoire brokkenpiloot zijn kenmerken die in de handen van de juiste vertolker goud kunnen opleveren. Aan alles is te merken dat Oscar-winnaar Kenneth Branagh zich met duivels plezier heeft gestort op Johnson, de hoofdpersoon in het zesdelige This England waarin de coronacrisis in het Britse koninkrijk tot in detail wordt gereconstrueerd.

Regisseur Michael Winterbottom, vermaard om politiek getinte films als The Road to Guantanamo, gebruikt een flitsende montagetechniek om het aanvankelijke getreuzel van de regering onder Johnson en zijn adviseurs in beeld te brengen. Hij mengt vergaderingen, talkshows, televisiereportages vanuit ziekenhuizen en inkijkjes in de Britse regering tot een meeslepend op feiten gebaseerd drama dat bepaald niet vleiend is voor de bewindvoerders uit die periode. Maar de beste scènes zijn zonder twijfel de momenten waarop Johnson in beeld verschijnt.

Zonder de zweem van een parodie speelt Branagh hem als een egocentrische figuur die meer met zijn privéleven is begaan dan met het landsbelang. De werkelijkheid is meer bizar en geestiger dan scenaristen ooit konden bedenken. En vanzelfsprekend ook tragischer. Zo is Johnson vooral geïnteresseerd in het schrijven van een biografie over Shakespeare waarvoor hij naar eigen zeggen een voorschot van een slordige 500.000 pond heeft gekregen. “Dat is drie keer meer dan ik als premier verdien”, houdt hij zijn zwangere vriendin Carrie voor.

Voor het overige wordt Johnson voorgesteld als een snob die constant Churchill, Shakespeare en de Griekse filosofen citeert. Frappant is ook zijn verhouding met zijn kinderen uit een eerder huwelijk bij wie hij voortdurend berichten inspreekt, maar nooit in levenden lijve ontmoet.

Zijn aanstaande bruid maant hem om haar zwangerschap zo snel mogelijk openbaar te maken, maar ook in dit opzicht is Johnson, die ook nog met haar dure vakanties opneemt, niet tot actie te bewegen. In de tussentijd loopt de teller van de coronabesmettingen in het Verenigd Koninkrijk hoog op. De makers tonen aan dat de officiële cijfers veel lager liggen dan het echte aantal coronagevallen.

In This England worden ook enkele schrijnende gevallen getoond van bijvoorbeeld een huisvader die op de intensieve zorg belandt en zijn beide kinderen nooit meer te zien krijgt. De altijd goedgemutste Boris gaat intussen vrolijk met het schudden van handen, ook in het ziekenhuis.

De serie is in Engeland met gemengde reacties ontvangen. Sommige recensenten vinden dat de serie te vroeg is gemaakt en dat Boris Johnson te positief wordt neergezet. Maar wie goed kijkt ziet een stuntelende eigenheimer in actie die niet op zijn taak is berekend.

Pech hadden de producenten van de serie ook. Het beruchte partygate en het daarop volgende aftreden van Johnson konden niet in de serie worden verwerkt. Het budget was niet toereikend om dat achteraf te verwerken in een extra aflevering. Feit is dat een mogelijk vervolg wel wenselijk is. Want ook in de al opgestapte opvolgster van Johnson, Liz Truss, schuilt een pittig drama.

This England, op Canvas en via VRT Max.