‘De anderhalvemeter show’: lachen lukt de ene keer beter dan de andere

Pieter Dumon zet de blik op oneindig. Vandaag: De anderhalvemeter show

Nog lang voor alles waar ‘slow’ voorgezet wordt hip werd, was Woestijnvis al het mekka van de slow television. De televisiemakers die aan het productiehuis verbonden waren kregen maanden, jaren soms zelfs een hele carrière de tijd om met het ultieme programma voor de dag te komen. Dat leverde legendarische verhalen op over televisiemakers die zich maandenlang in een montagecel schuil hielden. Uit schrik om hun nieuwe programma na één slecht ontvangen testvisie in de prullenmand te zien belanden.

Telkens opnieuw werden ze terug naar de tekentafel gestuurd. Om toch nog die ene spelronde, plotwending of beeldovergang goed te krijgen. Die aanpak loonde. Bij Woestijnvis rolde de ene na de andere televisie-klassieker van de band. Dat die programma’s een vaak wel heel lang ontwikkelingstraject achter de rug hadden werd met de mantel der liefde bedekt. Al had die vergevingsgezindheid ook te maken met het royale exclusiviteitscontract dat Woestijnvis bij de VRT wist los te weken.

Maar tijden veranderen. Van een exclusiviteitscontract is al lang geen sprake meer. En het merendeel van de Woestijnvis-producten is tegenwoordig op VIER te zien. Wat er voor zorgt dat programma’s – zelfs bij Woestijnvis – tegenwoordig een stuk sneller tot wasdom moeten komen. En toen hadden we nog nooit van corona gehoord. Sinds dat virus ons land in een lockdown duwde, schakelden ze bij Woestijnvis nog een versnelling hoger. Ergens tussen de soep en de patatten kwamen ze met De containercup op de proppen. Een volledig coronaproof idee dat bovendien in een minimum van tijd op antenne te krijgen was. De containercup veroverde eerst Vlaanderen, daarna de rest van de wereld en wist zich uiteindelijk in de Woestijnvis hall of fame binnen te wringen.

Een plan van aanpak dat navolging verdient dachten Jelle De Beule, Rik Verheye en Koen De Poorter. Zij haalden soep en patatten in huis, waagden zich aan een brainstormsessie en kwamen met De anderhalvemeter show op de proppen. Een sketchprogramma waarin al eens gelachen mag worden met de afstandsregels die sinds corona ons leven beheersen. En zoals dat bij sketchprogramma’s – zeker bij exemplaren die in recordtempo bij elkaar geschreven zijn – wel vaker het geval is, lukt dat lachen de ene keer beter dan de andere. De sketch met de verwende toeriste op de Titanic of de grap met de suïcidale flatbewoner zijn duidelijk op een beter geïnspireerd moment bedacht dan personages als de kannibalistische dwerg of de vulgaire kuisvrouw. Om net als De containercup uit te groeien tot een succesnummer is De anderhalvemeter show te wisselend van niveau. Maar je publiek aan het lachen krijgen, ook al is het maar af en toe, is zeker in deze troosteloze coronatijden toch ook al heel wat.

De anderhalvemeter show, dinsdag om 20u35 op VIER