Hoe overleven notoire cultuurminnaars thuis hun corona-isolement? Vandaag: tips van regisseur, schrijver en scenarist Marc Didden.
Wat is je huidige corona-situatie?
Marc Didden: “Als 70-jarige risicopatiënt, die ook nog eens ongelovig is en dus niet totaal op de Heer kan rekenen, hou ik me gedeisd. Dat wil zeggen dat ik nog minder buitenkom dan anders. Ik leef sober op de voorraad die mijn vrouw en ik allang opgebouwd hadden met de Derde Wereldoorlog in het vooruitzicht. Ik neem de juiste medicatie en drink daarbij één Duvel per dag.”
Wat stond er normaal gezien in je culturele agenda?
“Ik was vast van plan om al het mogelijke en onmogelijke te doen om in Gent naar Van Eyck te gaan kijken. Ik keek ook uit naar een trip die me naar Parijs zou leiden, alwaar ik in het Jeu de Paume de tentoonstelling van Sophie Calle zou bezoeken. Waarna ik in Café La Palette een sandwich camembert met een fris glas brouilly zou wegspoelen alvorens mij weer naar de Thalys te begeven.”
Waar ga je je als alternatief op storten?
“Ik heb een goedgevulde boekenkast. Dus lezen en herlezen staan zeker op het programma. Ik ga mijn vinyl-collectie eens aanspreken, wel met twee woorden. De witte van de Beatles ga ik nog eens helemaal draaien in de door hen bedoelde volgorde. De eerste van Ry Cooder ook. En de nieuwe van Raymond.
“Ik heb ook op ouderwetse wijze een reeks dvd’s aangekocht die ik op voorlopig nog virusvrije avonden ga bekijken. Welke? Werk Ohne Autor, die ik in de zaal gemist heb. Roma, die ik tot het einde mijner dagen jaarlijks wil bekijken. Nog één keer dus, misschien. (lacht zenuwachtig) Alsook De Patrick, de beste Belgische film van vorig jaar.”
Waar ga je eindelijk toe komen? Iets dat al lang is blijven liggen?
“Oude Russen lezen. Ben trouwens in Toergenjev bezig en denk dan soms: ik wou dat ik een Oude Rus was.”
Zijn er thema’s die je gaat mijden?
“Nee. Niet echt. Life goes on, nietwaar, tot het stopt. Ik ga niet meteen La peste herlezen, maar ik geniet wél van Paul Simons vrolijke ‘Me and Julio Down By The Schoolyard’, waarin de zin “Goodbye Rosie, queen of Corona” op dit moment wel erg bijzonder klinkt.”
Wat wordt het eerste dat je gaat doen als de crisis voorbij is?
“Naar Parijs! Door de straten rijden, zoals Marianne Faithfull zingt, in a sports car, with the warm wind in my hair.”
