STUDIODAGBOEK
Cocaine Piss in Chicago: "Een trotse moeder en pooier"
Wie zijn punk liefst goor en gruizig heeft, en zijn frontmannen vrouwelijk, is aan het goede adres bij Cocaine Piss uit Luik. Brulboei Aurélie Poppins en trawanten nemen momenteel hun debuut op met de legendarische engineer Steve Albini (Pixies, Nirvana, Neurosis, ...). U weet wat dat betekent: deze plaat moet een absolute aanrader worden voor fans van compromisloze, uitgebeende noise met een rauwe punkesprit. Voor De Morgen houdt dit zootje ongeregeld een studio-dagboek bij. Hieronder leest u het verslag van dag twee.
DAG TWEE
Vandaag was fenomenaal.
De eerste dag van de eigenlijke opnames is achter de rug, en ik voel me een trotse moeder/pooier. Ik heb zelf niet veel gedaan vandaag, maar kon gewoon kijken naar mijn jongens vanuit de controlekamer.
En verdomme, ze waren zo fuckin' ongelooflijk. Ze slaagden erin om alle instrumenten op te nemen voor elf van de veertien songs, terwijl de mooiste glimlach op hun gezicht speelde.
Het geeft heel wat voldoening om zoveel na één dag te hebben bereikt. Werken met Steve is trouwens écht hoe je hoopte dat het zou zijn. Misschien zal ik morgen proberen om het exact te beschrijven, wanneer ik die ervaring uit eerste hand zal beleven.
Maar voorlopig kan ik alleen spreken over de gemengde gevoelens die we hebben over de geur die Yannick momenteel verspreid. Persoonlijk kan ik er echt wel van genieten, maar sommigen onder ons vergeleken de geur met die van een stervend / dood dier in de dierentuin of een vos in verregaande staat van ontbinding.
We luisteren op dit eigenste moment naar Bon Jovi. Als er niets meer te zeggen valt, hoef je alleen maar vast te houden aan wat je hebt. It doesn't really matter if we make it or not. We got each other, and that's a lot. We're halfway there.
Living on prayer.
Oh, nu we het toch over hemelse dingen hebben: ik moet nog vermelden dat Electrical Audio een officiële drank heeft. De Fluffy heet die. De ingrediënten? Een halve liter melk, koffie, kaneel, en - weet ik het - misschien ook nootjes?
Beste. Drank. Ooit.
Ik weet niet eens meer waarom ik nog steeds vast voedsel door mijn slokdarm jaag na deze ervaring.
Alright, naar bed.
Bisous,
Aurélie
