DM ZaptFrederik De Backer
Cath Luyten, wat doet u nu? Levens verwoesten
Frederik De Backer zet de blik op oneindig. Vandaag: Buurman, wat doet u nu?
Hoe zou het nog zijn met Ivan Heylen, vroeg ik me de laatste twintig jaar niet één keer af. De werkmens is iemand die ik me vooral herinner van een stapeltje oude Humo’s naast het toilet, waarin hij telkens weer werd geïnterviewd en ik me telkens weer afvroeg waarom, en nachtmerries waarin een niet onbelangrijke rol was weggelegd voor toortsen en rieken. Zijn bekendste serenade, ‘De wilde boerndochtere’, leek me het soort liefdesverklaring dat voorafgaat aan de komst van een engeltjesmaakster. Een tweetal keer grappig, mits gescheiden door een decennium. Eind jaren 90 al concludeerde ik: het beste aan Ivan Heylen is Martin Heylen.
Maar kijk, ergens in een veld buiten Koewacht heeft iemand een reiskoffer laten slingeren en dus kon Cath Luyten niet anders dan een tv-programma maken, dit keer met Tenerife als plaats delict. En het moet gezegd: wat een programma. Deze aflevering van Buurman, wat doet u nu? is Fitzcarraldo met overheidsgeld, waarin een om onbekende redenen charismatisch bevonden blondje iets achter zich aan sleept dat zich daar duidelijk niet toe leent. En net als tijdens de opnames van die film is ook nu rampspoed ieders deel.
“Morgen komt Cath Luyten”, moet de 76-jarige Heylen daags voor de opnames hebben gedacht. “Ze wil me twee dagen lang horen vertellen. Ik zal alvast mijn stem opwarmen door van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat te zingen. Veur eur! VEUR EUR!”
Alsof ’s mans heesheid niet volstaat voor veertig minuten amusement, vindt het eerste deel van het interview plaats bij een gezellig artillerievuurtje in een Oekraïense schuilkelder: naast Ivans woning is men immers druk bezig een Europese kustlijn een zoveelste affreus hotel toe te bedelen, toekomstig strijdperk voor alweer een paar miljoen bingoavonden. Maar dat deert Luyten niet. Guitig polst ze een eerste paar keren naar Heylens financiële situatie, een rode draad waaraan ze zich een aflevering lang het wit uit de knokels blijft klemmen.
Het laatste kwartier echter, dat zich afspeelt op het naburige La Gomera, een naam die in mijn hoofd nog steeds is vastgeklonken aan een dancing in Hekelgem, is pas echt een aanslag op de zenuwen. Meermaals lijkt het einde nabij in de vorm van een smeulend autowrak, de kaken van een grote waakhond, en een op bloed beluste meute hippies die denken dat een camera hun zielen komt roven. Ook een haperende heup en tenenkrommende spanningen tussen hem en haar krijgen Luytens honger naar Mooie Televisie niet gestild. Vrolijk banjert ze door Heylens huisje op de berg, terwijl hij verslagen voor zich uit staart, een hartaanval nabij, en buiten twintig bloemenkind’ren zestig jaar peace and love van zich af schreeuwen.
Cath Luyten, wat doet u nu? Levens verwoesten.
Buurman, wat doet u nu?, donderdag om 21.15 uur op Eén.