‘Boeken uit 1920 en ’30 zijn heel populair’: toppers en trends bij boekhandel De Boekuil

Wat verkoopt, wat niet? Bericht uit de boekhandel. Vandaag: Marc en Dirk Zwijsen van De Boekuil, Mortsel

Welke boeken lopen goed bij jullie?

“Helemaal bovenaan staat Wat stilte wil, Arthur Japins ode aan de 19de-eeuwse vrouwen­emancipatie en de romantiek van Kloos, Verwey en Van Eeden. Een beetje verwant, maar dan wel echte non-fictie, is Johan Op de Beecks De Franse Revolutie, deel 2. En Nobelprijswinnaar Annie Ernaux zien we natuurlijk ook terug in de verkoop, al is zij er nog niet in geslaagd om in de top tien binnen te breken.”

Zien jullie een bepaalde trend?

“De populariteit van boeken uit de jaren 1920 en ’30 is ­immens. Ik deed net een doos boeken open die geleverd werd, en wat kwam ik tegen? Licht in het duister van Stefan Zweig, een verhalenbundel van de Amerikaanse horror- en sf-­schrijver H.P. Lovecraft en ook nog een boek van Joseph Roth. En kijk welk succes Timmermans’ Boerenpsalm dit voorjaar niet was.

“Het interbellum was natuurlijk een bijzonder interessante periode, maar wat ook speelt is wellicht dat die boeken vandaag nog vlot leesbaar zijn. Bovendien geeft een boek uit die tijd je een inkijk in het echte leven van toen, terwijl een ­historische roman toch altijd een beetje getelefoneerd is en je je moet afvragen of er geen historische inconsequenties in staan.”

Van welk boek hadden jullie meer verwacht?

“Twintig jaar geleden las ik Andrej Koerkovs Picknick op het ijs. Ik was meteen weg van de absurde humor van deze Oekraïner. Jarenlang was die roman niet te krijgen, maar wellicht door de oorlog is hij herdrukt, net zoals zijn recentste, Grijze bijen, waarin een eenvoudige bijenhouder verwikkeld raakt in de ­separatistische strijd in de Donbas en het niet zeker is of hij zichzelf, laat staan zijn land, zal kunnen redden. Er is weinig interesse voor Koerkov, merk ik, en dat verrast me.”

Naar welk boek kijken jullie uit?

“Naar de nieuwe Jonathan Coe, Bournville, waarin hij het leven van iemand van net na WO II tot vandaag volgt en zo een beeld geeft van zijn land, Engeland, in verandering. Ik heb zowat ­alles gelezen van Coe en ik vind zijn mix van politieke thema’s, humor en melancholie onweerstaanbaar.”