✦Filmrecensie
‘Bliss’ op Amazon Prime Video: ‘The Matrix’ met minder spektakel, maar meer drugs ★★☆☆☆
De realiteit is een computersimulatie! Klinkt bekend? Bliss begint als The Matrix van de Aldi, maar neemt daarna enkele verrassende wendingen. Met wisselend succes.
Is het niet wat vroeg voor een lowbudgetremake van The Matrix? Ziedaar de vraag die wij ons blazend stelden na het eerste kwartier van Bliss, de nieuwste sciencefictiontrip van indieregisseur Mike Cahill (I Origins).
De diep ongelukkige manager Greg (Owen Wilson) krijgt aan het begin van de film zijn ontslag en vermoordt per ongeluk zijn baas. Kan de beste overkomen, toch? Gelukkig ontmoet hij in een bar – die Plato’s Dive heet, wink wink! – Isabel (Salma Hayek), een verfomfaaide figuur waarvan we sterk vermoeden dat ze naar natte hond ruikt. Zij komt goedgelovige Greg vertellen dat hij zich geen zorgen moet maken, want de realiteit is toch maar een simulatie. Het videospelachtige, bewust gladde camerawerk van Markus Förderer zet haar bewering kracht bij. Greg slikt een pilletje, en hop, plots ziet hij alles zoals het “echt” is.
Verslaving en vluchtgedrag
Klinkt verdacht veel als wat de Wachowski’s ons in 1999 al voorschotelden, toch? Alleen ligt de spektakelwaarde van Bliss oneindig veel lager. Gelukkig blijkt na enige tijd dat Cahill zijn niet zo originele concept in een compleet andere richting wil sturen. Bliss is een emotionele denkoefening over verslaving en vluchtgedrag, die bovendien de vraag opwerpt of de mens wel echt in staat is om te koesteren wat hij heeft.
Het is een boeiende en verrassende insteek, die helaas nogal krakkemikkig wordt uitgewerkt. Het scenario smeekt om de geniale touch van een Charlie Kaufman (Eternal Sunshine of the Spotless Mind). Cahill heeft ook moeite om de spanning – wat is echt en wat niet? – tot op het einde gaaf te houden. Tenzij de kijker zelf zwaar onder invloed is van de gele en blauwe kristallen die in de film gretig worden geconsumeerd, zal hij het mysterie vrij snel doorprikken.
De losse eindjes in de plot vallen nog door de vingers te zien, maar erger is dat de emotionele reis van Greg nooit echt voelbaar wordt. Misschien is dat te wijten aan het vlakke spel van Owen Wilson, of aan de capriolen van Salma Hayek, die uit een of andere sketchshow lijkt te zijn weggelopen.
Het is aftellen tot de cafés weer open mogen: dan gaan wij er toch liever eentje drinken in Plato’s Dive, dan thuis naar goedbedoelde maar half geslaagde experimenten als Bliss te kijken.
‘Bliss’ is nu te bekijken op Amazon Prime Video.
