Binnenkijken: Het landhuis van Luciano Pavarotti waar de zanger eigenlijk nooit was

Modena heeft best wat legendes gebaard, balsamicoazijn, Enzo Ferrari en Luciano Pavarotti op kop. En elk hebben ze hun eigen museum in de Noord-Italiaanse stad. Dat van Ferrari heeft een gele carrosserie, dat van Pavarotti is zoals de tenor zelf: sympathiek, eerzuchtig en wansmakelijk. Tenzij je zijn ingekaderde brieven van Lady Di en Bono, zijn XXL hawaïhemden en derderangs schilderijen geen kitsch vindt.

Het huismuseum wil Pavarotti (1935 – 2007) neerzetten als een familieman, hoewel hij meestal op tournee was, zijn drie dochters niet zag opgroeien en zijn vrouw 38 jaar lang bedroog. Voor de fiscus woonde Pava­rotti in Monaco, maar de succesvolste tenor ooit knipte de band met zijn geboortestreek Emilia-Romagna nooit door. Pavarotti’s vader Fernando was een bakker met een enorm zangtalent. “Had hij maar mijn stem, dan zou hij het ver kunnen schoppen in zijn leven”, zei die vaak. Over schoppen gesproken: toen Luciano als tiener tijdens het voetballen in een roestige spijker trapte, stierf hij bijna aan bloedvergiftiging.

Pavarotti hield er een bizar bijgeloof aan over: bij elk optreden moest hij een kromme nagel in zijn zak hebben, als talisman. Nog zo’n bizar bijgeloof: omdat hij de geboorte van zijn eerste kind had gemist, was hij ook bewust afwezig bij nummer twee en drie. Dat brengt geluk, dacht hij. En hij kreeg nog gelijk ook: toen zijn tweede vrouw Nicoletta Mantovani in zijn bijzijn beviel van een tweeling, stierf één van de twee.

Pavarotti groeide uit tot een tenor met rocksterallures, die 100 miljoen platen verkocht en met De Drie Tenoren openluchtconcerten gaf voor 500.000 man. Bryan Adams, Mariah Carey, Eric Clapton: allemaal stonden ze in de rij om duetten met hem te zingen op Pavarotti and Friends, zijn reeks benefietconcerten die hij tussen 1992 en 2003 gaf. Zoveel vrienden bleven er nochtans niet over aan het einde van zijn leven. Uit heimwee naar zijn geliefde Modena liet hij zelfs Italiaanse luiken maken aan zijn appartement in New York. Omdat hij verslaafd was aan applaus, bleef hij maar afscheidsrecitals geven. Maar door over­gewicht en stemproblemen werden die steeds pijnlijker. Nog een laatste keer ‘zong’ hij zijn lijflied ‘Nessun dorma’ op de Winterspelen van Turijn in 2006. Playback, zo bleek postuum. De tenor stierf in de zomer van 2007 in zijn huis in Modena. Aan pancreaskanker, net zoals zijn ouders. Daar was geen roestige nagel tegen bestand.

Casa Museo Luciano Pavarotti, Stradello Nava 6 Modena, Italië. casamuseolucianopavarotti.it