RecensieBergman Island
‘Bergman Island’: navelstaren op een eiland vol filmgeschiedenis ★★☆☆☆
Er is goed en slecht nieuws voor lovers van Mia Hansen-Løve: de Franse regisseuse heeft tien jaar na datum een indirect vervolg gemaakt op haar uiterst persoonlijke pareltje Un amour de jeunesse. Alleen zit dat verpakt in een slaapverwekkende metafilm.
Vijftien jaar lang had Mia Hansen-Løve een relatie met Olivier Assayas, de Franse regisseur van onder meer Personal Shopper die in cinefiele kringen op handen gedragen wordt. In die tijd timmerde Hansen-Løve aan haar eigen carrière - met succes, maar niet zonder de nodige creatieve en amoureuze strubbelingen met haar partner. Dat is toch wat ze suggereert in haar nieuwe, ogenschijnlijk autobiografische film Bergman Island, een zomers drama over regisseurskoppel Chris (Vicky Krieps) en Anthony (Tim Roth), die op schrijfretraite gaan op het Zweedse eiland Fårö.
Fårö is een idyllische plek, maar je komt er beter niet met je geliefde. Het is immers ook het eiland waar Ingmar Bergman ooit woonde, de zwartgallige chroniqueur van het ongelukkige huwelijk. “Misschien moeten we toch maar niet slapen in het bed waar Bergman Scènes uit een huwelijk draaide, de film die miljoenen mensen deed scheiden”, schampert Chris tegen Anthony terwijl ze hun intrek nemen in het huisje dat diende als decor voor bovenstaande klassieker. Ze slaan hun eigen raad in de wind en niet veel later zit het er inderdaad dik tegen.
Film-in-de-film
Een uur lang gaf Bergman Island ons vooral zin om een uiltje te gaan knappen in Bergmans bed. Totdat Hansen-Løve plots een film-in-de-film lanceert, waarin Amy (Mia Wasikowska) dienstdoet als alter ego voor Chris (en dus voor Hansen-Løve zelf). Het is zowaar een indirect vervolg op het bitterzoete Un amour de jeunesse (2011), Hansen-Løves al even autobiografische portret van een meisje wier hart voor de eerste keer gebroken wordt. Bergman Island toont hoe de protagoniste tien jaar later een laatste keer probeert om het vuur van haar eerste liefde opnieuw aan te wakkeren.
Die film-in-de-film is het hoogtepunt van Bergman Island. Een sfeervolle mijmering over spijt, die van ons gerust de hele speelduur had mogen beslaan. De scène waarin Wasikowska hoopvol voor haar oude vlam staat te dansen, bevat meer ingehouden emotie dan de hele navelstaarderige metaconstructie die Hansen-Løve errond heeft gebouwd.
Bergman Island speelt vanaf 24/11 in de bioscoop.
