Bedeesd, schizofreen en meditatief: de luistertips van deze week

The xx - Coexist (deluxe edition) ****

Met uitgebeende liefdesliedjes, amour noir en gefluisterde duetten bevond The xx, de meest timide Britse groep in jaren, zich plots bovenaan de Europese hitlijsten, geprangd tussen David Guetta en Shakira. In de tien jaar die volgden op Coexist gingen koppeltjes op de tonen van ‘Angels’ naar het altaar, maar eigenlijk laten de songs zich nog het best beluisteren na zonsondergang. De songs kreunen een decennium later nog onder hartzeer en huivering. En de drie toegevoegde live-songs, met een uiterst bedeesd publiek en een heerlijk smachtend ‘Reunion and Sunset’, geven eens te meer aan dat een comeback van The xx van levensbelang is.

BRAHJA – Watermelancholia ****

De BBC-dj Gilles Peterson was in die mate opgewonden over de titeltrack van BRAHJA’s Watermelancholia dat hij, embargo of niet, het nummer twee weken geleden al de ether inpleurde. Terecht, want de mix van freejazz à la Albert Ayler met spirituele gospeljazz zoals die van Archie Shepp en Kamasi Washington hoort bij het allerbeste dat het genre in 2022 voortbracht. De New Yorkse multi-instrumentalist Devin Brahja Waldman – hij speelde al met Patti Smith en Thurston Moore – is hier in grote doen. Nu dwarrelt het koper kriskras door elkaar, dan weer zoekt het meditatie en contemplatie op. Een lekkernij op het Belgische label cortizona!

Foushée – softCORE ***

Brittany Foushée, uit New Jersey, vermaakt zich opperbest op haar debuut, een dolle mélange van smaken en kleuren. Ze heeft een zwak voor punk, zij het de overspannen Gen Z-poppunk die ook Willow en Olivia Rodrigo aanhangen. In ‘Simmer Down’ holt ze nog wat slaafs het peloton achterna, ‘I’m Fine’ is interessanter met zijn voortdurende geswitch tussen donzige folk en Nine Inch Nails-achtige industriële punk. Dat soort samengaan van machinebeats en gitaren hoor je overal op deze plaat. Elders out Foushée zich als de fenomenale r&b-zangeres die ze in wezen is. Schizofreen plaatje.