Bat For Lashes - 'The Haunted Man' ****

Drie jaar geleden dacht Natasha Khan - het meisje achter de groepsnaam - aan stoppen. Het succes dat 'Two Suns' en de daaruit geplukte hit 'Daniel' haar had opgeleverd bleek verstikkend te werken, en de hoge verwachtingen die ze zichzelf oplegde voor de derde plaat waren zo verlammend dat ze ernstig overwoog om weer les te gaan geven. Khan - half Brits, half Pakistaans - bracht tijd door in haar moestuintje, schetste tekeningen en probeerde zo weinig mogelijk aan een carrière te denken.

Met haar twee vorige platen was ze opgevallen als een uniek talent. Goed, je hoorde de invloed van even eigenzinnige artiesten als Björk, Kate Bush en CocoRosie, maar veel meer dan hun geluid nabootsen liet ze zich inspireren door hun creativiteit. Zowel 'Fur And Gold' als 'Two Suns' stonden bijgevolg tjokvol wondermooie, dromerige en bovenal erg eclectische nummers waarop ze donkere pianopop en sfeervolle electro met elkaar versmolt, en het geheel overstrooide met poëtische, hyperpersoonlijke teksten. Het leverde haar naast eenparig lovende recensies een alsmaar uitdijnende schare bewonderaars op.

En na de periode van bezinning is er nu dus 'The Haunted Man', een plaat die nog voor iemand er een noot van gehoord had al flink wat opschudding veroorzaaktedoor de hoes. Daarop een prachtig zwartwitbeeld van kunstfotograaf Ryan McGinley waar Khan naakt te zien is terwijl ze een al even naakte man op haar schouders torst. De foto belichaamt meteen een terugkerend thema op 'The Haunted Man', waar meerdere songs gaan over de enorme verantwoordelijkheid die vrouwen moeten dragen ten gevolge van blunders die door mannen zijn begaan.

Bloedstollende ballads
De nummers wordt ingekleurd door rasmuzikanten als Beck, voormalig PJ Harvey-drummer Rob Ellis en producers duo David Kosten/Dan Carey, die eerder al elk een van de vorige Bat For Lashes-platen hadden gesuperviseerd. Het resultaat schommelt dit keer tussen electronische huiskamerpop, symfonische chansons en - met het prachtige 'Laura' voorop - bloedstollende ballads. De inventieve arrangementen zorgen ervoor dat de songs vol verrassingen en onverwachtte wendingen zitten. Bovendien duurt het een paar beluisteringen voor zich het onderscheid tussen strofes en refreinen begint af te tekenen.

De toon is ook wat lichter. Openings-nummer 'Lilies' - met dat opvallende "thank god I'm alive-refrein" - zet de toon. Je hoort melancholie, maar geen wanhoop. Kracht, maar er wordt niet met spierbundels gerold. Sensualiteit, maar geen seks. "Here I am/ Looking for a lover to climb inside" zingt ze op 'Oh Yeah', en het verlangen spat uit elke lettergreep. Elders klinkt de muziek dromerig, al benadrukt ze op 'All Your Gold' dat de nachtmerrie nog altijd om de hoek loert. "Today I was a dead girl walking/City light burnt through the tears." De weg uit het dal is steil en moeizaam. De titelsong begint spartaans, maar bloeit dan open tot een spervuur van roffelende drums, met trotse strijkers en een kordaat achtergrondkoortje die het nummer mee naar een apotheose gidsen. In het weemoedige 'Marilyn' lijken stiekem een paar aan helium verslaafde smurfen binnengeslopen, terwijl afsluiter 'Deep Sea Diver' dan weer raakpunten vertoont met de sfeervolle electro van vroege Eurythmics.

Dit alles maakt van 'The Haunted Man' een buitengewoon luisteravontuur. Het is een plaat die tijd en aandacht vraagt, omdat er zoveel rijkdom in de songs zit dat je lang niet alles op een paar draaibeurten kan bevatten. Maar het geduld loont. De derde van Bat For Lashes, is een aantrekkelijke, avontuurlijke en eigenzinnige plaat die zich bij elke beluistering wat dieper door je hart boort. Goddank dat de muziek het uiteindelijk toch op lesgeven heeft gehaald.

Bat For Lashes staat op 29 november in de Ancienne Belgique.

'The Haunted Man' van Bat For Lashes is uit bij Parlophone.