And the Oscar goes to... 'Moonlaland'!

Al van bij het begin van de avond ondervond de buitengewoon succesvolle musical (en gedoodverfde favoriet) La La Land meer moeite dan verwacht om zijn veertien nominaties te verzilveren. Regisseur Damien Chazelle werd op 32-jarige leeftijd wel nog de jongste ooit om met de Oscar voor Beste Regie aan de haal te gaan, een ontroerde Emma Stone won Beste Actrice, 'City of Stars' was niet verwonderlijk de Beste Song, Justin Hurwitz schreef de Beste Muziek, en dan waren er ook nog Oscars voor Beste Cinematografie en Beste Productiedesign. Zes in totaal, dus.

Het had er op het einde van de rit ook alle schijn van dat La La Land met de Oscar voor Beste Film naar huis zou gaan, zeker toen Faye Dunaway enthousiast "La La Land" de zaal in slingerde, nadat ze van een aarzelende Warren Beatty het kaartje kreeg met de titel van de winnaar op. Dunaway las juist, zei Beatty achteraf, alleen had het Bonnie and Clyde-duo om een bizarre reden nog eens - blijkbaar zijn er van elke categorie twee in omloop - de enveloppe voor Beste Actrice in handen gekregen. Beatty had het door, Dunaway niet.

En zo werd Moonlight, een ijzersterke toneelverfilming die de zwarte regisseur Barry Jenkins draaide voor geen geld, op een podium in complete chaos - de makers van La La Land waren al aan hun dankwoord begonnen - van underdog tot mogelijk de verrassendste Oscar-winnaar uit de geschiedenis gekatapulteerd.

Jimmy Kimmel, die voor het eerst de show aan elkaar praatte, stond erbij, keek ernaar en besloot met "I knew I would screw this up!"

In werkelijkheid ontpopte Kimmel zich tot een degelijke presentator, nadat hij de show op gang had getrapt met een flauwe grap over NSYNC en Justin Timberlake. De talkshow host herpakte zich echter snel door te zeggen dat de Oscar-uitzending vannacht in 225 landen werd bekeken, "225 landen die ons nu haten".

Het was de eerste van een redelijk lange lijst grappen over het politieke klimaat in de VS, zonder dat de presentator Donald Trump ooit écht hard aanpakte. Behalve misschien toen hij de president bedankte om iedereen zo snel te doen vergeten hoe racistisch de Oscars vorig jaar wel niet waren. En dan was er uiteraard het onvergetelijke moment waarop Kimmel een "totaal onverdiend applaus" vroeg voor "de vele ongeïnspireerde en overgewaardeerde vertolkingen van Meryl Streep" - daarmee verwijzend naar de tweet waarin Trump de actrice beledigde omdat ze het tijdens de Golden Globes had aangedurfd hem te bekritiseren. Het werd een - u had niet anders verwacht - staande ovatie.

Zoals verwacht, kwam de scherpste politieke uithaal van de avond echter van Asghar Farhadi, wiens The Salesman de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige film kreeg - vijf jaar nadat de Iraanse regisseur in dezelfde categorie met A Separation ook al de vloer met Rundskop had aangeveegd.

Farhadi had op voorhand te kennen gegeven niet naar de Oscar-uitreiking af te zakken uit protest tegen het inreisverbod van Trump. Zijn Oscar werd in ontvangst genomen door de Iraans-Amerikaanse zakenvrouw Anousheh Ansari, die een brief voorlas van de filmmaker waarin hij schreef "afwezig te zijn uit respect voor de mensen uit mijn eigen land en die andere zes landen die respectloos opzij worden geschoven door het onmenselijke inreisverbod. Als je de wereld opdeelt in ons en onze vijanden, wakker je angst aan - een bedrieglijke rechtvaardiging voor agressie en oorlog."

Zijn sentiment werd alvast gedeeld door Gael García Bernal, die niet veel later liet optekenen dat "ik als Mexicaan, als Zuid-Amerikaan, als gastarbeider en als mens tegen elke muur ben die mensen van elkaar scheidt".

De kans dat Trump beide mannen heeft gehoord, is echter klein. Halverwege de avond begon Jimmy Kimmel zich zelfs zorgen te maken om de president - omdat hij op Twitter zijn ongenoegen nog niet had geuit over de Oscars. Hij stuurde hem dan maar zelf een tweet (die al snel een paar honderdduizend keer werd gedeeld). Voorlopig zonder reply.

Het spook van Trump, de ongezien knullige ontknoping, de overwinning van een piepkleine film (waarvan Jimmy Kimmel in het begin van de show nog opmerkte "geef toe dat jullie allemaal gewoon doen alsof jullie hem gezien hebben") op een ongelofelijke hype met een recordaantal nominaties, ... Op papier was de Oscar-uitreiking van dit jaar legendarisch.

In het echt in feite ook, al moet gezegd dat de grote kanonnen, onder wie Emma Stone en Casey Affleck (die het vrij onverwachts haalde van Denzel Washington als Beste Acteur), in hun ontvangstspeeches ver weg van de politiek bleven. Waren Viola Davis, die veruit de meest bevlogen speech van de avond afstak, en enkele winnaars in de kleinere categorieën er niet geweest, dan was nu misschien al de hashtag #OscarsSoNice trending.

Of #OscarsSoSurprising uiteraard. Want ook dat moet gezegd: sinds de Oscars enkele jaren geleden het systeem van de preferential ballot hebben ingevoerd (waarbij niet noodzakelijk de film met het grootste aantal voorkeurstemmen wint, maar vaak de film waar de grootste consensus over bestaat), is de uitkomst in de Beste Film-categorie ontzettend onvoorspelbaar geworden. Zelfs zonder Faye Dunaway en Warren Beatty in de buurt.

Alle winnaars op een rij (tenzij er nog iets zou veranderen natuurlijk)

Film: Moonlight (Barry Jenkins)

Regie: Damien Chazelle (La La Land)

Actrice: Emma Stone (La La Land)

Acteur: Casey Affleck (Manchester by the Sea)

Vrouwelijke bijrol: Viola Davis (Fences)

Mannelijke bijrol: Mahershala Ali (Moonlight)

Originele scenario: Manchester by the Sea

Adaptatie: Moonlight

Animatiefilm: Zootopia (Byron Howard, Rich Moore & Jared Bush)

Niet-Engelstalige film: The Salesman (Asghar Farhadi)

Documentaire: O.J. Made in America (Ezra Edelman)

Cinematografie: La La Land

Montage: Hacksaw Ridge

Muziek: La La Land

Song: 'City of Stars' (La La Land)

Productiedesign: La La Land

Visuele effecten: The Jungle Book

Geluidsmontage: Arrival

Geluidsmixage: Hacksaw Ridge

Kostumering: Fantastic Beasts and Where to Find Them

Makeup & Hairstyling: Suicide Squad

Kortfilm (animatie): Piper

Kortfilm (documentaire): The White Helmets

Kortfilm (live action): Sing