Als ‘Undercover’ een xtc-pil was, dan was ze nu uitgewerkt

Zo, dat was het dan, jongeu. Gisteren, in de seizoensfinale van Undercover, viel het doek voor pillenkoning Ferry Bouman (Frank Lammers). Hoe dat gebeurde, vertellen we natuurlijk niet ter wille van de uitgestelde kijkers. Maar we kunnen het er allemaal wel over eens zijn dat die ultieme confrontatie met hoofdpersonage Bob Lemmens (Tom Waes), de undercoverflik waarmee de crimineel met de uitgesproken Noord-Brabantse tongval het afgelopen seizoen kortstondig moest samenwerken, zo’n beetje in de sterren geschreven stond.

Het was overduidelijk dat de wat geforceerde plot van deze afgelopen jaargang, waarbij de twee samen een Turkse maffiaclan in de bak probeerden te draaien in ruil voor clementie van de overheid, op dit punt móést eindigen. Er zat een wat twijfelachtige melodramatische twist in dat ultieme moment, maar het waren vooral de meanderende paden die het verhaal aflegde op weg naar deze laatste clash tussen de twee karakters die me de wenkbrauwen deden fronsen.

De verwikkelingen die in deze laatste episode zaten samengebald, steunden net iets te vaak op stom toeval om geloofwaardig te blijven. Undercover laat vooral zien dat de scenaristen een krimi op Amerikaanse leest wilden maken, ondanks dat zulke reeksen aan de overkant van de plas geschreven worden door een ploeg die tot drie keer zoveel koppen telt. En het is alsof ze die verheven ambities net voor de eindmeet niet meer in de hand wisten te houden; de gisteren op Eén uitgezonden laatste aflevering voelde wat rommeliger en kronkeliger dan diegene die ernaartoe leidden.

Undercover schoot drie jaar geleden snedig uit de startblokken op die Lommelse camping waar Ferry de plak zwaaide, en hield zich tijdens seizoen twee kranig in zijn nieuwe setting (maar eigenlijk vooral omdat de drugbaas nooit echt uit beeld verdween, ook al ging Lemmens dit keer achter West-Vlaamse wapentrafikanten aan). Deze derde jaargang ging zeer gedurfd van start door de nieuwe dynamiek tussen de twee gezworen vijanden en de uitstekende keuze van de nieuwe drugsclan die moest worden opgerold: de reeks zoomde geloofwaardig en respectvol in op de criminele onderwereld van een migrantengemeenschap.

Het lijkt nu alsof het voor de makers ook goed is geweest. Bekende taferelen uit het eerste seizoen, die in licht gewijzigde vorm terugkeren, geven deze seizoensfinale bijvoorbeeld iets subtiel climactisch. Het blijft natuurlijk de vraag of de producenten het zo ook zien: met zo’n miljoen kijkers per aflevering in open net, en voorgaande seizoenen die naderhand suf werden gestreamd op Netflix, lijkt het puur commercieel gezien de logica zelve dat er ook een vierde seizoen komt. Maar als Undercover een xtc-pil was geweest, dan was ze nu onderhand uitgewerkt.

De seizoensfinale van Undercover is te zien op VRTNU.