FilmrecensieA Quiet Place Part II
‘A Quiet Place Part II’: alweer een masterclass in spanning opbouwen ★★★☆☆
A Quiet Place Part II, de eerste blockbuster van het jaar, herinnert u aan de reden waarom u naar de bioscoop gaat: mondjes toe, oren en ogen wijd open, alle zintuigen op scherp.
Nu de echte wereld er – in onze contreien tenminste – weer wat minder als een rampenfilm begint uit te zien, kan u eindelijk weer in de cinema terecht voor een ferme dosis doodsangst. A Quiet Place Part II bouwt verder op John Krasinski’s onverwachte monsterhit uit 2018, waarin de wereld geterroriseerd werd door permanent chagrijnige aliens met overgevoelige oren. Die film was niet alleen een uiterst beheerste stijloefening, maar ook een sterk staaltje world building. In het postapocalyptische universum van A Quiet Place, met zijn strikte regels en verboden, viel dus nog heel wat meer te vertellen.
Hoe het allemaal begon, bijvoorbeeld. Part II begint met een ijzingwekkende flashback naar de dag waarop de aliens hun entree op aarde maakten, en de mensheid tot eeuwige stilte veroordeelden. Daarna springt het verhaal verder in de tijd, en pikt Krasinski de draad op waar de eerste film eindigde. We zien hoe Evelyn (Emily Blunt) en haar drie kinderen op zoek gaan naar andere overlevers, zoals de solitaire bunkerbewoner Emmett (Peaky Blinders-ster Cillian Murphy). Toen wij de film zagen – nauwelijks een week voor de eerste lockdown, in maart 2020 – hadden we nooit kunnen voorspellen hoe actueel de boodschap van solidariteit in crisistijd zou worden.
Hitchcock en Spielberg
Deze sequel kan niet meer profiteren van het verrassingseffect van het origineel, maar overtuigt puur op technische klasse. De machtige, aan Children of Men schatplichtige openingssequens is een masterclass in spanning opbouwen. Krasinski toont zich een vlijtige leerling van Hitchcock en Spielberg. Ook de kwaliteit van het geluidsdesign blijft indrukwekkend: de film blinkt niet alleen uit in zijn efficiënte gebruik van stilte, maar ook in de rijkdom van zijn auditieve landschap. Zelfs wanneer Krasinski zijn tanden in een appel zet, klinkt dat als muziek in de oren.
Qua opbouw volgt deze sequel iets te braaf het sjabloon van het origineel, en Krasinski was beter trouwer gebleven aan zijn lievelingsfilm Jaws, in plaats van zijn monsters zo vaak in beeld te laten komen. En toch smaakt Part II opnieuw naar meer. Ideetje voor nummer drie: wij zijn erg benieuwd naar de trauma’s die baby Beau zal overhouden aan al die keren dat hij haastig in een pikdonkere kist wordt verstopt!
‘A Quiet Place Part II’ speelt vanaf 23/6 in de bioscoop.