Theorie 'een homohater is zelf homo' ontkracht
De gemiddelde homohater worstelt niet zelf met homoseksuele gevoelens, blijkt uit een Canadees experiment. De studie, gepubliceerd in het Journal of Sex Resarch, ontkracht daarmee een populaire psychologische verklaring voor homohaat.
Al meer dan een halve eeuw speculeren aanhangers van de Oostenrijkse psychiater Sigmund Freud dat homohaters gefrustreerd zijn vanwege hun eigen onderdrukte homoseksuele gevoelens. Dat motief duikt ook op in films, onder meer in 'American Beauty'. Af en toe publiceerden wetenschappers zelfs 'bewijzen' voor de theorie.
Zo peilden onderzoekers van de University of Georgia in de jaren negentig bij proefpersonen de omtrek van de penis terwijl deze keken naar verschillende genres pornografie. Homohaters reageerden lichamelijk het sterkst op homo-erotische beelden. Een onbetrouwbare meting, is inmiddels gebleken, want ook bij heftige negatieve emoties kan de omtrek van de penis wat groter worden.
De Canadese onderzoekers gebruikten daarom een betere test om verborgen voorkeuren te peilen. Proefpersonen drukten onder meer op knoppen om woorden zo snel mogelijk toe te wijzen aan de categorie 'seksueel aantrekkelijk' of 'seksueel onaantrekkelijk'. Het idee hierachter: als iemand zijn ware aard verborgen wil houden, moet hij continu zijn eerste impuls onderdrukken, wat langzamere reactietijden oplevert.
Daders zijn opvallend vaak laagopgeleid, werkloos en afkomstig uit probleemgezinnen. Gaybashing is voor deze mannen een manier om hun mannelijkheid te tonen aan hun vrienden.Socioloog Laurens Buijs.
Geen religieuze drijfveren
De experimenten leverden geen enkel bewijs op dat latente homoseksuele gevoelens een rol spelen bij homohaat.
Het is een uitkomst die de Amsterdamse socioloog Laurens Buijs uit zijn praktijkobservaties herkent. Voor zijn studies naar homohaat interviewde hij verdachten van potenrammen naar hun drijfveren. Ook sprak hij over homoseksualiteit met diverse groepen jongeren, variërend van Marokkanen tot Ajax-supporters. "Ik kreeg daarbij zelden het idee dat onderdrukte homoseksuele gevoelens een rol speelden."
Ook religieuze drijfveren doen er amper toe, constateerde Buijs. Marokkaanse jongeren zijn weliswaar oververtegenwoordigd bij geweld tegen homo's, maar deze daders zijn doorgaans weinig met hun geloof bezig. "Ze gaan weinig naar de moskee, lezen zelden de Koran."
Wel vond Buijs een relatie tussen homohaat en sociaal-economische status. "Daders zijn opvallend vaak laagopgeleid, werkloos en afkomstig uit probleemgezinnen. Gaybashing is voor deze mannen een manier om hun mannelijkheid te tonen aan hun vrienden. Homo's zijn een makkelijk doelwit, omdat ze door deze daders worden gezien als het toppunt van onmannelijkheid."
