Ruimtesonde Osiris zuigt vannacht korrels op van planetoïde Bennu. Geschatte levertijd: 2023

Nasa-sonde Osiris-Rex arriveert vannacht op zijn bestemming. Bij planetoïde Bennu moet hij materiaal ophalen dat ons meer kan leren over het ontstaan van de aarde. Lees hier onze geactualiseerde voorbeschouwing.

Osiris-Rex zal bodemmonsters nemen van planetoïde Bennu, terwijl de ruimtesonde 1 á 2 meter boven het oppervlak zweeft. Hoe het de ruimtesonde vergaat, is vanavond vanaf 23.00 uur Belgische tijd live te volgen via de website van Nasa.

Een kosmische Deliveroo - zo kun je Nasa-sonde Osiris-Rex wel beschouwen. Alleen levert Osiris in 2023 geen pizza af, maar heuse buitenaardse korrels. Die moet hij ophalen op het oppervlak van Bennu, de planetoïde waar de sonde zich nu begeeft.

Naar verwachting zal de sonde vannacht zijn kostbare bagage vakkundig van het oppervlak van de planetoïde trekken, met behulp van een soort ruimtestofzuiger. Dat technische huzarenstukje moet ons minimaal 60 gram – en misschien zelfs enkele kilo’s – wetenschappelijk waardevol buitenaards materiaal opleveren. Dat is de grootste berg sinds de maanstenen die de Apollo-missies als wetenschappelijke souvenirs terug naar aarde brachten.

Wetenschappers zijn bijzonder geïnteresseerd in dergelijk ruimtegruis, omdat het gemaakt is van dezelfde bouwstenen als de aarde. Planetoïden zoals Bennu zijn restanten van het proces van planeetvorming – de overgebleven klonten uit de beslagkom waarin moeder natuur ruim 4,5 miljard jaar geleden onze planeet boetseerde. Door dat materiaal in detail te onderzoeken, kunnen we meer te weten komen over hoe ons thuis is ontstaan.

Osiris-Rex is overigens niet de eerste die materiaal van een planetoïde afsnoepte. In 2010 bezorgde de Japanse ruimtesonde Hayabusa al wat gruis, dat hij in 2005 op planetoïde 25143 Itokawa had verzameld. Daarbij ging het echter om minder dan een milligram.

Kosmische megabom

Op 24 september 2023 vliegt Osiris-Rex langs de aarde om onze bestelling af te leveren; keurig verpakt in een capsule die uiteindelijk aan een parachute terugvalt naar het oppervlak. Met een kwart van het materiaal gaat men in Houston, bij Nasa, direct aan de slag. De rest zet men opzij, zodat volgende generaties onderzoekers daarin het antwoord kunnen zoeken op vragen waarvan we nog niet weten dat we ze hebben.

De tocht naar Bennu moet ons bovendien meer leren over de banen en het binnenste van dit soort planetoïden, die in de buurt kunnen komen van de aarde. Ook bij Bennu bestaat een kleine kans (minder dan één op duizend) dat hij eind volgende eeuw op de aarde knalt. Een catastrofale gebeurtenis waarbij de planetoïde als een soort kosmische megabom zonder pardon de complete Benelux van de kaart zou kunnen vegen. Astronomen hopen dat hun nieuwe, nauwkeurigere baanmeting bevestigt dat Bennu de aarde gaat missen.