1 kans op 2.700 dat asteroïde over 100 jaar inslaat op aarde: "Met de huidige technologie redden we het niet"

De NASA werkt op dit moment aan ruimtesonde HAMMER (Hypervelocity Asteroid Mitigation Mission for Emergency Response vehicle) om eventueel gevaar te keren. Bedoeling is om de forse ruimterots in het ergste scenario uit zijn dodelijke koers te stoten. Eén exemplaar zal daarvoor echter niet volstaan, stellen onderzoekers die samenwerken met de NASA. "De gevolgen zouden dan sowieso catastrofaal zijn", zegt natuurkundige Kirsten Howley. "Hoe sneller we reageren, hoe meer opties we overhouden. Het ultieme doel is het leven op aarde in stand houden."

80.000 keer atoombom
Bennu is met een lengte van 500 meter in staat om een volledige stad weg te vagen. Ter vergelijking: het Empire State Building is slechts 443 meter hoog. Bij een eventuele impact zou er 1.200 megaton energie vrijkomen, oftewel 80.000 keer meer dan de atoombom op Hiroshima.

De omvang van de asteroïde valt te vergelijken met vijf voetbalvelden, haar gewicht bedraagt zowat 79 miljard kilo. Daartegenover staat de HAMMER, met een lengte van negen meter en een gewicht van 8,8 ton.

"Klein zetje kan volstaan"
"Een klein zetje kan volstaan om het object uit koers te doen slaan", aldus Howley. "Maar dan moet je er natuurlijk wel snel genoeg bij zijn. De kans dat Bennu ons zal treffen, wordt nu geschat op 1 op 2.700. Zal het risico over enkele jaren verkleind of net toegenomen zijn? Onmogelijk te voorspellen, daarvoor moeten we wachten op meer gegevens." Twee jaar geleden werd daarom OSIRIS-REx richting Bennu gelanceerd. Het is de eerste sonde die stalen van een asteroïde mee terug naar de aarde zal brengen.

Stel dat er pas in 2125 ingegrepen wordt, dan zouden er tientallen HAMMER-ruimtesondes nodig zijn om de planeet te redden. "Maar dan moet de lancering van de Delta IV Heavy-raket ook telkens vlekkeloos verlopen. De kans op mislukken wordt op die manier wel heel groot", besluit Howley.

Kernbom
In uiterste nood kan er nog altijd teruggegrepen worden naar een kernbom. De asteroïde moet dan uit elkaar vallen in ontelbare kleine fragmenten. Een aanzienlijk deel daarvan zal opbranden in onze atmosfeer. Duizenden andere fragmenten zullen de aarde wel nog raken en schade aanrichten. "Maar zelfs als de ontploffing pas enkele tientallen dagen vóór de inslag plaatsvindt, zal het effect nog aanzienlijk zijn", besluit planeetwetenschapper Megan Bruck Syal. "Een studie heeft uitgewezen dat we de schade in dat geval voor 99 procent kunnen beperken."