InterviewZdenek Stybar
Zdenek Stybar geniet na mislukt seizoen dubbel van de cross: ‘In april zat ik op mijn knieën, nu maak ik weer plannen’
Oude liefde roest niet. Niemand die dit weekend zo genoten heeft van de cross als Zdenek Stybar. Op zijn 36ste rijpt zowaar een nieuw plan in het hoofd van de Vlaamse Tsjech: wat als hij deze winter nog eens echt zou trainen voor het WK?
Wat was er zo leuk aan de cross in Tabor?
“De supporters waren zot. Ze waren zo enthousiast dat ik het gevoel kreeg alsof ik bezig was om opnieuw wereldkampioen te worden. Tegelijk was het ook afzien: in de cross krijg je niks cadeau, het was een zwaar uur.”
Wat zijn de plannen nog deze winter?
“De cross in Woerden (gisteravond, BA) was de laatste voor nu. Met kerst keer ik terug voor een wedstrijd of zes, als die meevallen, doe ik ook het WK. Maar ik heb geen grote ambitie: het veldrijden staat in functie van de weg. Dit is allemaal voorbereiding.”
Sven Nys vindt het jammer dat je er niet nog een keer echt voor gaat. Hij gelooft dat je het Van Aert en Van der Poel nog ferm lastig kan maken.
“Awel, volgend jaar ga ik zeker meer crossen. Dan wordt het WK in Tabor gereden. Ik denk echt niet dat ik daar ga winnen, maar zondag had ik toch het gevoel dat ik top tien had kunnen rijden als ik vooraan was mogen starten. Tuurlijk, Van Aert en Van der Poel en Pidcock waren er niet bij, maar als ik volgende winter specifiek ga trainen, zou ik toch redelijk moeten presteren.”
Patrick Lefevere hintte daar ook op: waarom richt Stybar zich niet meer op de cross en de gravel, vroeg hij zich af. Had je wel nog een contract gekregen als je die weg was ingeslagen, denk je?
“Patrick heeft het daar nooit met mij over gehad. Hij heeft enkel met mijn manager gesproken. Maar ik wil blijven wegwielrennen. In combinatie met crossen en gravelwedstrijden, dat wel, maar niet zonder de weg. Ik heb niet bij BikeExchange getekend om uit te bollen, en ook niet om nog wat geld te verdienen. Als koersen een hobby wordt, steek ik mijn tijd liever in mijn zoontje.”
Wat wil je nog bereiken op je straks 37ste?
“Never stop dreaming. Het klinkt misschien niet realistisch voor jullie, maar ik wil nog altijd heel graag een Monument winnen. Een rit in de Giro zou ook leuk zijn, dan heb ik in elke grote ronde een rit gewonnen. En ik wil nog een keer terugkeren naar de Tour. Maar het belangrijkste is dat 2023 geen jaar wordt zoals 2021 of 2022. Al die tegenslag, zo vaak ziek, als ik dat nog een keer moet meemaken, dan is het gedaan. Mentaal gaat dat niet meer lukken.”
Maak je je zorgen?
“Net niet. Ik ben content. Ik heb een heel slecht seizoen gehad, maar nu voel ik me weer goed. Naar een nieuwe ploeg gaan, geeft veel motivatie. Ik heb getekend voor één jaar, maar misschien wil ik nog járen doorgaan. Het is precies alsof de tijd zeven jaar is teruggedraaid. Het is leuk om weer plannen te maken.”
Ook privé heb je het zwaar gehad, je vrouw had een miskraam. Is de rust op dat vlak teruggekeerd?
“We hebben net het nieuws gekregen dat Ine nog een bijkomende ingreep moet ondergaan. Straks vertrekken we op vakantie naar Abu Dhabi. Gewoon aan het strand zitten. Lewis doet niks liever dan zandkastelen bouwen. Het zal ons deugd doen om de zinnen te verzetten.”
Hoe blijf je overeind in de moeilijke momenten?
“Ik heb beter leren relativeren. Maar daar heb ik hulp voor gehad, ik heb het niet alleen gedaan. In april zat ik op mijn knieën, maar mijn familie en een paar heel goeie vrienden, die er ook zijn als het slecht gaat, hebben me weer een mentale boost gegeven. Ik heb ook een goeie mental coach gevonden.”
Wij waren verrast hoe weinig emotie je toonde toen je te horen kreeg dat je na twaalf jaar niet bij QuickStep kon blijven.
“Dat is wellicht door wat ik meegemaakt heb. Vroeger was er een traantje bij geweest, maar vandaag ben ik een andere mens, nuchterder. QuickStep was een derde van mijn leven en ik ben daar dankbaar voor. Ik ben niet boos op Patrick of zo. Hoe ouder ik word, hoe beter ik besef dat wielrennen puur business is. Ik heb twee jaar niet gepresteerd, maar ben wel betaald. Als ik daarom niet kan blijven, begrijp ik dat.”
Als je kon terugkeren in de tijd: zou je dingen veranderen?
“Niet alles is gegaan zoals gehoopt, maar ik denk altijd heel lang na voor ik een beslissing neem. Dus neen, ik denk niet dat ik andere keuzes gemaakt zou hebben. QuickStep is een goeie herinnering. Ik ga vooral het groepsgevoel onthouden. Alle overwinningen met Kittel en Cavendish in de Tour. Of die keer dat ik in Milaan-Sanremo hand in hand over de finish kwam met Gilbert, Lampaert en Viviani, toen Julian gewonnen had. Het is mooi geweest, maar nu is het tijd voor iets anders, en dat is ook mooi.”
