Wordt Tsjechië de lastigste klus? Verraderlijke tegenstander, donkerrode zone, en veel afwezigen

U en ik mogen dan samen geen vijf Esten kunnen opsommen, in het internationale voetbal zes keer scoren is een zeldzaamheid geworden. Engeland, bijvoorbeeld, schoot er donderdag ‘slechts’ vijf binnen tegen het zwakste land ter wereld – San Marino. En Noorwegen ‘amper’ drie in Gibraltar. Zelfs zonder eentje van Erling Braut Haaland.

Om maar te zeggen: Tsjechië kondigt zich niet aan als een makkie. Vertrekkend vanuit een goeie organisatie staan zij plots in je zestien. En met meer dan één of twee jongens, zoals Soucek. “Exciting to watch”, glimlachte de bondscoach. Hem moet je niet gaan vertellen dat dit misschien wel de lastigste verplaatsing is in deze WK-kwalificatiecampagne.

En dat zonder Eden Hazard. Zonder Witsel. Zonder Meunier en Thorgan Hazard – woensdag nog uitblinker tegen Wales. Zonder Vermaelen ook – met pijn in de kuit terug naar Japan – en zonder Carrasco – onvoldoende hersteld van een tik tegen z’n enkel. Dat zijn veel ‘zonders’.

Roberto Martínez moet in Praag rekenen op enkele back-ups. Zeker op de flanken. Enter: Castagne plus Chadli – diens laatste officiële match dateert intussen al van 10 januari – of Foket. Een van die laatste twee solliciteert vanavond naar een plekje in de 23 voor het EK. Want voor Chadli én Foket zal straks geen ruimte zijn. Misschien zelfs voor geen een van de twee, als de bondscoach net zoals op het WK in Rusland opnieuw voor vier wingbacks kiest – Meunier, Thorgan, Carrasco en Castagne zijn ditmaal de zekerheden. De revelatie van die zomer in 2018 (Chadli) lijkt dat niet langer, door veelvuldig blessureleed.

Maar meer dan naar het niveau van onze wingers, is het tegen Tsjechië wederom uitkijken naar de klasse van De Bruyne. “Wat Kevin aan het doen is, is nooit eerder vertoond”, weet Martínez. “Hij gaat voor het tweede seizoen op rij 20 assists geven. Dat zegt genoeg over hoe zwaar hij weegt op wedstrijden. Geen enkele spelverdeler beïnvloedt zó matchen als Kevin.”

De Bruyne. Mertens. Lukaku. The stage is theirs tonight. Zij gaan bepalen of de Rode Duivels met zes op zes aan hun reis richting Qatar beginnen. Want achteraan zal Courtois wel weer zijn ding doen – “Thibaut was nooit beter. Hij heeft sinds het WK nog een stap vooruitgezet.”

Winnen in Tsjechië zou België al na amper twee kwalificatiewedstrijden voorzichtig achteruit kunnen laten leunen in hun relax. Want dan heb je ruim gewonnen van Wales (3-1) én je andere concurrent voor groepswinst eveneens op achterstand gezet.

Vanzelfsprekend is dat allerminst – hoe talentvol deze Gouden Generatie ook mag zijn. Sla er de andere uitslagen van de voorbije dagen maar op na. Wereldkampioen Frankrijk geraakte thuis niet voorbij Oekraïne. Verliezend finalist Kroatië verloor in Slovenië. In Nederland is het al crisis, na het debacle in Turkije. En Spanje – een van de topfavorieten om straks het EK te winnen – kwam op eigen veld niet verder dan een gelijkspelletje tegen Griekenland.

Interlandvoetbal in coronatijden is een vreemd beestje geworden. Niet zozeer door het gemis aan fans, wel door de drukke kalender. Normaal hadden alle EK-gangers nu één of twee oefenpotjes afgehaspeld. “Aan die uitslagen zie je dat het niet eenvoudig is om de focus te houden, om geconcentreerd te blijven”, analyseert Martínez. “Daarom was ik zo blij met onze reactie tegen Wales. De inzet en focus die in deze spelersgroep zit, is knap. Dat is misschien wel het grootste ingrediënt om dezer dagen succes te hebben in het internationale voetbal.”

Inzet en focus dus. Plus de magie van De Bruyne. Het lef van Tielemans. De kunde van Courtois. De flitsen van Mertens. En natuurlijk de onverbiddelijkheid van Romelu.

Maken zij van Praag alsnog een leuke trip?