Waar ligt de toekomst van Romelu Lukaku: terug naar Engeland voor 100 tot 140 miljoen of blijven bij Inter?

‘Als Cristiano, Messi of Lewandowski erin slagen om hun limieten te verleggen, waarom zou ik dat niet kunnen?’ Aldus vroeg Romelu Lukaku zich in december luidop af. De lat gaat nu een meter omhoog: kan ‘Big Rom’ het ook op het allergrootste Europese toneel? En zo ja, bij welke club? We kijken in de (transfer)kaarten en in het hoofd van Lukaku, nu trainer Antonio Conte de deur in Milaan achter zich dichttrekt.

La vita è rosa. In een quote leest de ene soms veel, de andere niks. Zo zei Romelu Lukaku begin mei, kort na het behalen van de titel, nadat hij toeterend door de straten van Milaan had getoerd aan Sky Italia: “Ik ben erg trots om voor dit Inter te spelen.”

Zijn leven in Milaan is nog altijd roze. Wat wil je, als een halve stad zich aan je voeten gooit. Als je elke dag in een adem wordt genoemd met de groten uit de Serie A en geprezen wordt op lichtrood papier. De liefde is wederzijds. “De echte God (niet Zlatan, red) heeft de koning gekroond”, tweette hij ook al kort na de titeltriomf. “Buig nu met zijn allen.”

Als het van hem afhangt, voetbalt hij nog een tijdje in Italië, maar zijn verleden heeft hem geleerd niet te ver vooruit te kijken. Soms heeft een voetballer niet alle touwtjes in handen.

De geruchten vanuit Engeland komen niet uit het niets. Zijn toppers zijn allen op zoek naar een scorende spits. Zijn geweldige evolutie onder Antonio Conte is ook de scouts over het Kanaal niet ontgaan. Er wordt weer over hem gesproken.

De sportieve leiding van Manchester City heeft hem begin dit jaar wel degelijk in de weegschaal gelegd met andere potentiële targets, voorlopig prijkt hij niet op de lijst van drie. En dan is er nog Chelsea. Een van ’s werelds meest invloedrijke zaakwaarnemers fluistert in dat ‘Big Rom’ wel degelijk een voornaam target is van ‘The Blues’. Oude liefde roest blijkbaar niet.

Thomas Tuchel, de coach, wil er graag een stevige boy voorin bij. Erling Haaland of Romelu Lukaku. Met Mino Raiola, de makelaar van de Noor, liggen de lijnen open. In de omgeving van Lukaku gaan ze op de rem staan. Daar heet het dat er niks concreet is. Laat staan dat een club 100 tot 140 miljoen euro klaar heeft liggen voor een bod - ook Chelsea moet eerst verkopen.

Zolang de vraag zich niet stelt, gaat Lukaku niet op zoek naar een antwoord. Tot half juli wil hij een tunneltje in: hij heeft zijn zinnen gezet op EK-glorie. Pas erna zal er tijd zijn voor reflectie.

IJzer smeden nu het nog heet is?

Lukaku is altijd ambitieus geweest. Iemand die niet achterom kijkt: “Ik hoor mensen vaak praten over vorig seizoen, maar daar ben ik niet meer mee bezig, hoor. Ik verleg mijn focus snel.” Hard werken doet hij naar eigen nooit om records te breken – die raapt hij onderweg met de glimlach op. In eerste instantie wil hij prijzen winnen. Daar doet hij het voor.

Op zijn bijna-28ste tikt de klok. Wil Lukaku zijn laatste twijfelaars nogmaals fijntjes de mond snoeren, dan is succes in de beslissende fase van de Champions League straks gewenst. Maar of hij daarvoor bij de juiste club zit?

De realiteit kan niet worden ontkend. Op dit moment speelt Lukaku bij een underdog. Een choker, zoals de voorbije twee jaar in de groepsfase is gebleken. Kwestie van ervaring, kwestie van cash, of een gebrek daaraan. Toeval is het niet dat de Engelse topclubs, gesteund door een tv-contract dat jaarlijks 180 miljoen euro opbrengt, het Europese landschap meer zijn gaan domineren.

Op de rijkenlijst die Deloitte jaarlijks opstelt, haalt FC Internazionale Milano net de top-15 met een omzet van 291 miljoen euro, de helft van de groten in de Premier League. De pandemie heeft een club doen kreunen. Cash is er onvoldoende voor handen. In Engeland is er meer stabiliteit. Een jaarloon van meer dan 9 miljoen net per jaar kunnen ze daar nog makkelijk betalen.

Moet hij het ijzer smeden, nu het nog heet is?

Wat met Antonio Conte?

Enter Steven Zhang, voorzitter van Inter. Zijn standpunt is zonneklaar: als er een topspeler onverkoopbaar is dan wel Lukaku. Essentiële steen in een project dat door corona in de ruwbouwfase is gebleven. Verse centen – een lening van 250 miljoen – zijn op komst, maar de bouwheer achter het succes zwaait de club vaarwel: Antonio Conte.

Conte heeft zijn twijfels nooit weggestoken. Aard van het beestje. Conte is nooit content. Wil altijd meer. Betere spelers, meer centen.

Zijn mentor is Lukaku nu kwijt, wat zal de speler nu doen?

Twee handen gaan vragend de lucht in. Hij wil winnen. Chelsea hangt straks opnieuw aan de telefoon. Maakt Inter een terugkeer naar Engeland en Londen mogelijk?

Als hij mag kiezen met wie hij een interview wil lezen, dan noemt Lukaku tegenwoordig Ronaldo, de Braziliaan. Uit de carrièrepaden, ervaringen en verhalen van de toppers uit het voetbal en de NBA, haalt hij zijn inspiratie.

“Niet dat ik me met hen wil vergelijken, maar als Cristiano Ronaldo, Lionel Messi of Lewandowksi erin slagen om hun limieten te verleggen, waarom zou ik dat niet kunnen?”, vroeg Lukaku zich eind 2020 luidop af. Welaan dan. Hij legt de lat hoger, wij ook.

Op het EK en in de Champions League worden straks de rekeningen gemaakt. Een uitdaging die hij ook met zichzelf aan zal gaan. “Beter worden is mijn drug”, verkondigt hij graag. Net als Conte is hij niet snel content, een verslaving.

Het leven kan immers nooit roos genoeg zijn.