Verkleedshow in Luz Ardiden tekent macht van Pogacar

De gele trui, de bergtrui en de witte trui zijn nu in het bezit van de Tadej Pogacar. In Luz Ardiden boekte bij bovendien zijn tweede etappezege op rij. Niets staat zijn eindzege in Parijs nog in de weg.

In vijf minuten zwaaide Tadej Pogacar vier keer met bloemen vanaf een podium in Luz Ardiden. Daar, in een in koude wolken gehuld wintersportoord in de Pyreneeën, was op ruim 1.700 meter de finishlijn getrokken van de achttiende etappe in de Ronde van Frankrijk.

Vier keer kleedde de Sloveense renner zichzelf om achter dat podium, vier keer kwam hij in een andere trui op, vier keer trok hij het bij die trui passende mondkapje naar beneden, vier keer lachte hij daarna zijn tanden bloot. “Het is elke keer iets geks en onvoorstelbaars om op dat podium te staan”, zei Pogacar. “Het is wel de Tour de France.’

Hij herhaalde zichzelf, zoals de etappe van gisteren zich ontrolde als een exacte kopie van die van woensdag. Op beide dagen vond de strijd plaats op de slotklim met de finish bergop. Laten zien hoe zwaar dat is, daar smokkelt de Franse tv wel wat mee door klimmende renners met een kwartslag gedraaide helikoptercamera in beeld te nemen. Vooral als een Fransman op kop ligt, lijkt die tegen een weg van 45 graden op te rijden.

Woensdag en donderdag bleek dat niet de klim maar de renners de zwaarte daarvan bepalen. Want hoewel de Col du Portet woensdag zwaarder en steiler was dan de weg omhoog naar Luz Ardiden gisteren leverden dezelfde pakweg vijftien renners dezelfde inspanning die ze op hetzelfde moment moesten bekopen totdat er drie overbleven: Pogacar, Jonas Vingegaard van Jumbo-Visma en Richard Carapaz van Ineos Grenadiers. In die volgorde gingen ze woensdag en gisteren over de finish, in die volgorde staan ze in het algemeen klassement: Vingegaard op 5:45, Carapaz daar zes seconden achter.

Poels in bollentrui

Pogacar staat boven alles en iedereen, daarom moest hij zich vier keer verkleden. Eerst in het tenue van zijn ploeg UAE Team Emirates om zich in Luz Ardiden te laten huldigen als de ritwinnaar, daarna in de gele trui omdat hij bovenaan staat in het algemeen klassement. Vervolgens kwam hij op in de bollentrui als beste klimmer.

Die veroverde Pogacar op de Nederlander Wout Poels doordat hij met zijn twee etappezeges op de top van bergen van de buitencategorie genoeg dubbele bergpunten pakte om Poels ruimschoots te passeren. Al mag die als één na beste klimmer de trui wel dragen tot Parijs. “Ik zou elke dag wel in de bolletjestrui willen rijden”, bekende Pogacar, “want alle fans zijn er gek op. Maar die trui is geen doel, dat is alleen de gele. Die is nu voor 50 procent binnen”, was de overdreven bescheiden taxatie van de man die het bekendste en meest begeerde wielersymbool sinds 3 juli in bezit heeft.

Omdat Pogacar met zijn 22 jaar ook de beste jongere is, beklom hij een vierde keer het podium in de daarbij behorende witte trui plus mondkapje. De drievoudige klassementsleider kan niet in drie truien rijden, dus schuift ook de witte door naar de nummer twee van dit klassement. Dat is Vingegaard, die als 24-jarige nog tot de jongeren wordt gerekend.

Nog een overeenkomst tussen de beide bergetappes, waarnaar na de presentatie van de Tour-route in november vorig jaar verlekkerd werd uitgekeken: de Colombiaan Rigoberto Urán, kopman van EF Education-Nippo, zakte door het spreekwoordelijke ijs. Van de nummer twee in het klassement ging hij woensdag naar vier en gisteren naar plek tien.

Dat betekende dat Wilco Kelderman als beste Nederlander een plek stijgt van zes naar vijf. Morgen in de tijdrit denkt hij naar de vierde positie in de eindrangschikking op te schuiven, omdat hij zijn achterstand van 32 seconden op de Australiër Ben O’Connor van AG2R, niet zo’n goede tijdrijder als hijzelf, goed denkt te maken. De twee gaven elkaar gisteren een vuistje toen ze samen na een tweedaags man-tegen-mangevecht in de bergen over de streep kwamen. “Vierde of vijfde is super”, zei Kelderman. Maar per saldo was hij teleurgesteld over zijn Tour. “Ik had nooit echt het gevoel dat ik lekker in mijn ritme zat.”