Veel Amerikanen vinden de weg naar het honkbalstadion niet meer

Wie zich verheugde op het nieuwe, uitgestelde honkbalseizoen deed er vorige week goed aan om een opiniestuk in The New York Times over te slaan. De bijgaande illustratie toonde een stadion aan het infuus. Volgens de schrijver was de situatie zo somber dat alleen ingrijpen van de overheid de sport nog kon redden.

De cijfers liegen er niet om. Wedstrijden die op zondagavond landelijk worden uitgezonden door sportzender ESPN trokken vorig jaar gemiddeld slechts 1,5 miljoen kijkers, in België ongeveer gelijk aan de belangstelling voor De mol. Naar een doorsnee American footballwedstrijd keken meer mensen dan naar de World Series, de finale van het honkbalseizoen.

Gelet op de recentste bezoekersaantallen is het Amerikaanse honkbal de klap van het coronavirus, waardoor een groot deel van het seizoen 2020 verloren ging, nog altijd niet te boven. Vorig jaar zaten er bij wedstrijden gemiddeld een kleine 19.000 toeschouwers in het stadion, vergeleken met ruim 30.000 mensen in de seizoenen ervoor.

Hoge salarissen

De MLB-clubs schoten zichzelf bovendien in de voet met slepende onderhandelingen over een nieuwe arbeidsovereenkomst, waardoor de competitie 99 dagen stil kwam te liggen. Het seizoen had eigenlijk niet afgelopen donderdag, maar een week eerder moeten beginnen.

Salarissen van spelers vormden het belangrijkste discussiepunt tijdens de impasse. Toen die was afgelopen, en de transfermarkt weer open ging, strooiden clubs met miljoenencontracten, zoals de afgelopen jaren gebruikelijk was. Corey Seager, aanwinst van Texas Rangers, kreeg het grootste stukje van de taart met een deal ter waarde van 325 miljoen dollar (300 miljoen euro) over tien seizoenen.

Contracten zoals die van Seager geven een vertekend beeld: de grootste bedragen gaan naar een handvol spelers, terwijl het gemiddelde salaris in de competitie juist is gedaald. Toch toont de strijd om de sterren de slagkracht van de MLB-clubs, die nauwelijks lijdt onder de aflopende belangstelling. De totale inkomsten van de competitie liepen sinds 2015 op van 8 miljard naar ruim 11 miljard dollar.

Kampioen Atlanta Braves noteerde vorig seizoen een winst van 104 miljoen dollar, hoewel het stadion in de beginfase van het seizoen door corona slechts deels gevuld mocht zijn. Atlanta is eigendom van een beursgenoteerd bedrijf en moet daarom zijn cijfers openbaren. Het is goed mogelijk dat andere, minder populaire clubs de laatste jaren verlies leden, oordeelde financieel tijdschrift Forbes, maar de claim van MLB-baas Rob Manfred dat honkbalclubs niet winstgevend zouden zijn, lijkt ongegrond.

Ook het beeld van de kijkcijfers verdient nuancering. Ja, in pakweg 1975 keken ruim 30 miljoen Amerikanen naar een gemiddelde honkbalwedstrijd, waar dat er nu in het beste geval een paar miljoen zijn. Maar het aanbod, in sport en ander vermaak, is sindsdien vergroot. Bovendien waren er destijds slechts drie zenders.

Wanneer gesproken wordt van dalende kijkcijfers wordt vaak uitsluitend gekeken naar landelijke kabelzenders. In een stuk uit 2019 verklaarde The New York Times dat honkbal voornamelijk een lokale aangelegenheid is. Op regionale zenders, die een groot deel van de clubkas spekken, waren wedstrijden van de lokale honkbalclub in veel markten de populairste sportuitzendingen.

Op de streamingdienst MLB.tv, waar alle wedstrijden te bekijken zijn, werd vorig jaar een recordaantal minuten bekeken, jubelde de MLB. Ook was de gemiddelde leeftijd onder kijkers gedaald van 48 naar 44 jaar.

Kantelpunt

Het is veruit de grootste zorg voor het Amerikaanse honkbal: de jongere kijker zou geen trek meer hebben in een sport waarbij wedstrijden gemiddeld langer dan drie uur duren en de bal steeds minder vaak in het spel is. Homeruns, strikeouts (drie slag) en vrije lopen domineren het huidige spelletje.

“Als we geen grote veranderingen aanbrengen, ben ik bezorgd over honkbal als entertainmentindustrie”, sprak een anonieme bestuurder onlangs in het tijdschrift Sports Illustrated. Het kan twee kanten op, vond een ander: “In de komende vijf jaar wordt honkbal weer het nationale tijdverdrijf of het wordt een nichesport.”

De afgelopen jaren werden pogingen gedaan om de pace of play, het speltempo, te verhogen, met onder meer het terugbrengen van het aantal wisselingen van werpers en een vrije loop zonder de obligate vier wijdballen. Het heeft nog weinig effect. Achter de schermen zou momenteel worden nagedacht over een tijdslimiet voor werpers.

Een ander probleem voor de MLB: de sterren uit het honkbal zijn relatief anoniem. Mike Trout (LA Angels), de beste honkballer van de afgelopen jaren, heeft op Instagram minder volgers dan Rode Duivel Michy Batshuayi. Uit een poll van peilingbureau Yougov bleek dat 91 procent van de Amerikanen basketballer LeBron James kent en dat 88 procent had gehoord van American footballer Tom Brady. Trout kende slechts 43 procent.