Van der Poel haalt zijn brandstof uit afwisseling en plezier

Het oorspronkelijke plan, zegt manager Christoph Roodhooft van Alpecin-Deceuninck, was om Mathieu van der Poel (27) met een lange trainingsperiode voor te bereiden op het klassieke voorjaar. “Hij heeft een eigen stek in Spanje. Wat ons betreft had hij daar nog twee weken langer kunnen trainen, om dan in de tweede helft van december zijn eerste veldrit te rijden. Maar omdat het vorig jaar een winter zonder cross was wilde Mathieu liever vroeger crossen. Zo is het ook goed voor ons. Hij is een atleet, maar de goesting en het plezier moeten er ook zijn.”

Van der Poel blijft veld, weg, mountainbike en gravel combineren. Moet hij vroeg of laat kiezen? Roodhooft vindt dat de verschillende disciplines hem meer hebben bijgebracht dan ze hem hebben afgenomen. “Hij haalt er motivatie uit en wordt technisch beter”, klinkt het. “In het mountainbiken heeft hij bijvoorbeeld geleerd met een kleinere versnelling een heel hoog vermogen te ontwikkelen. Dat heeft hem in 2020 de zesde plaats in Luik-Bastenaken-Luik opgeleverd.”

Weer kans weg

Over het WK in Wollongong spreken ze niet meer. Roodhooft: “In 2017 verloor hij het WK veldrijden in het Luxemburgse Bieles door vijf lekke banden. Dat heeft een dag of twee op hem gewogen, daarna was dat weg. Dat was dit keer opnieuw het geval.”

Er is, na Leuven vorig jaar, voor Van der Poel en voor de ploeg wel weer een kans voorbij om de wereldtitel op de weg te pakken. Van der Poel kon door rugproblemen ook al niet deelnemen aan het WK veldrijden in het Amerikaanse Fayetteville. “We hadden in 2022 twee overzeese doelen en die zijn slecht uitgedraaid”, geeft de teammanager toe. “Maar hij won Dwars door Vlaanderen en de Ronde van Vlaanderen. En hij won een rit en droeg roze in de Giro. Tot en met de Giro haalde hij een score van negen op tien. Toen kwam de Tour, die tegenviel. En toen kwam het WK. Uiteindelijk is hij niet langer dan tweeënhalve maand de mist in gegaan.”

De grote doelen voor 2023 zijn Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en dan de Tour de France. “Hij heeft vier keer de Ronde van Vlaanderen gereden: hij won twee keer, vierde worden was zijn slechtste resultaat. Het is een koers die hem heel goed ligt. Het liefst zie ik hem Milaan-Sanremo winnen. Dat is voor mij de koers van het jaar.”

Problemen Iserbyt

Van der Poel won dus afgelopen weekend in Hulst, Eli Iserbyt eindigde derde. Met Laurens Sweeck is er voor het eerst sinds oktober 2022 een andere crosser die de wit-rode leiderstrui van de wereldbeker mag dragen dan Iserbyt. “Door mijn rugproblemen was november geen goede maand. Ik geef mezelf maar een zes op tien”, vertelt Iserbyt.

De ischialgie (zenuwwortelpijn) blijft hem parten spelen. “Het probleem is niet zozeer de rug maar wel de bil en hamstring, waardoor ik moeilijk kracht kan zetten met mijn linkerbeen.”

Toen het euvel zich begin november voltrok, gaf de powermeter van Iserbyt aan dat hij 57 procent van zijn vermogen met zijn rechterbeen ontwikkelde en amper 43 procent met links. “Een immens verschil. Normaal is het fiftyfifty. De voorbije weken heb ik geen looptrainingen meer afgewerkt om de hamstring zo veel mogelijk te sparen. Het gaat al beter, in Hulst was de balans 45,1 procent met links en 54,9 procent met rechts. Na Boom en Antwerpen staan er even geen dubbele crossweekends op de planning. Hopelijk brengt die extra rust beterschap.”