Van de vismarkt naar het Tour-podium? Ontdekking Jonas Vingegaard staat voor cruciaal tweeluik

Vandaag en morgen moet het gebeuren. In twee loodzware Pyreneeën-ritten krijgt Jonas Vingegaard een kans om de Tour alsnog spannend te maken. Wie is deze Deense revelatie van Jumbo-Visma?

Rubberen handschoenen en laarzen, een lange blauwe schort, een zwart petje en een grote ijsschep: tot drie jaar geleden was dat het uniform van Jonas Vingegaard (24). De jongen die vandaag strijdt om het podium in de Tour werkte tot eind 2018 in de visveiling van Hanstholm, in het noordwesten van Denemarken. Hij maakte er vis schoon en verwerkte de bestellingen. Vandaar zijn bijnaam: The Fisherman.

Opstaan rond 4 uur wanneer de vissersboten hun lading aan land brengen, werken tot de middag en dan gaan trainen. “Dat klinkt wellicht straf, maar in Denemarken is het niet zo uitzonderlijk. Michael Valgren heeft in dezelfde vismijn gewerkt.” Aan het woord is Christian Moberg, sportdirecteur van ColoQuick, het team waarvoor Vingegaard destijds uitkwam. “Renners verdienen hier niet zo veel als in België. Jonge gasten moeten er een job bij nemen.” Volgens de man hangt daar een groot voordeel aan vast: “Zo leer je het echte leven kennen. De jonge renners in onze ploeg zijn erg matuur voor hun leeftijd.”

Vingegaard (spreek uit: Vingjegooh) werd in september vorig jaar al vader van dochtertje Frida. Zijn vriendin Trine leerde hij kennen bij zijn wielerclub, zij is nog steeds hoofd marketing bij ColoQuick. In Denemarken wordt de renner omschreven als er nuchter en stabiel. Moberg: “Hij focust volledig op zijn sport. Daarom heeft hij alle accounts op sociale media verwijderd. Geen gedoe voor hem, het is een jongen die met de voeten op de grond blijft.”

Bekend van Strava

Vingegaard kwam in de zomer van 2018 op de radar. De ranke klimmer had op stage in Spanje net een record gevestigd op de populaire Coll de Rates. “We hadden dat heel goed voorbereid”, vertelt Moberg. “We hadden een klimtrein gebouwd om hem aan te trekken. Jonas vloog omhoog, aan 30 kilometer per uur. Hij duwde 6,8 watt per kilo gedurende zeven kilometer. We hadden alles gefilmd. Strava en de sociale media hebben de rest gedaan.”

Bij de jeugd kon hij nochtans amper volgen. Vingegaard was mager en klein en moest vaak lossen op het vlakke. “Maar hij was wel een vechter”, zegt Moberg. “Die periode heeft hem hard gemaakt. Toen hij voor het eerst meeging naar de Alpen werd het een ander verhaal. Toen zagen we zijn grote talent.”

Gezien zijn lichaamsbouw mag het niet verbazen dat Vingegaard uitstekend klimt. Dat hij vandaag ook een goede tijdrit kan afwerken – in de eerste tijdrit in deze Tour werd hij derde op 27 seconden van Tadej Pogacar – is wel een verrassing. Zelf verwijst de renner daarvoor naar die moeilijke eerste jaren. “Koersen waren bij ons altijd plat en met veel wind. Als lichtgewicht miste ik de kracht om de bonken te kunnen volgen, maar het heeft me op lange termijn wel sterker gemaakt. Regen, wind en koude vind ik niet erg, ik ben niet bang van waaiers. In Denemarken ben je geen coureur als je die dingen niet aankunt.”

Zoals Contador

Als belofte bij de Deense nationale selectie werd hij uitgebreid gescreend. Sportfysioloog Lars Johnansen stelde één heel opmerkelijk feit vast: “Vingegaard is een renner met een uitzonderlijk hart. In termen van maximale zuurstofopname scoort hij 15 procent beter dan mensen met dezelfde lichaamsbouw. Dat zien we niet elke dag. Hij heeft een fantastische motor.”

De jongen heeft ook lef. Zo viel hij op de Mont Ventoux de almachtige Pogcar aan. Bjarne Riis is een fan. “Hij klimt geweldig en zijn tijdrit is uitstekend voor zo’n kleine jongen”, zegt de Tour-winnaar van 1996. “Dat is uitzonderlijk. Hij doet me denken aan Alberto Contador.”

De vraag is in hoeverre hij Pogacar vandaag en morgen kan bedreigen. In het voorjaar klopte hij de Sloveen al een keer op de klim naar Jebel Jais in de UAE Tour. Het maakt van Vingegaard dé hoop op een spannend Tour-slot. Maar mogen we dat vragen van een kerel die nog maar net de aansluiting heeft gemaakt bij de top? Als Tom Dumoulin niet had beslist om een sabbatperiode te nemen, had hij niet eens de Tour gereden.

Tot voor kort was hij gewoon niet klaar voor zulke opdrachten. In 2019 pakte Vingegaard op de voorlaatste dag de leiderstrui in de Ronde van Polen. De eindwinst lag voor het rapen, maar op de slotdag verloor hij meer dan twaalf minuten, door de stress. Af en toe spelen ook fysieke ongemakken hem parten. “Ik draag speciale zolen in mijn schoenen. Voor zover ik weet, ben ik de enige renner met platvoeten. Dat maakt het niet eenvoudig.”

Maar op dit moment voelt hij zich goed. En dus mag iedereen dromen. “Eén ding weet ik zeker”, zegt zijn oude sportdirecteur Moberg. “Jonas zal ervoor vechten.”