Van Aert test zich nog in tijdrit en op Champs-Elysées: ‘Het werk is bijna af’

Op 5,5 kilometer van de top van Luz Ardiden liet hij begaan. Vandaag eindigt de Tour-rit naar Libourne allicht met een massasprint, maar Wout van Aert zit al met zijn gedachten bij de generale repetitie voor Tokio: de tijdrit van morgen.

Rigoberto Uran lag er al lang af, ook Aleksej Loetsenko kon niet meer mee en de enige twee renners die op dat moment nog voor hem stonden in het bergklassement waren ook al gelost. Van Aert zat op de slotklim tot in laatste instantie nog keurig voor Jonas Vingegaard. Uiteindelijk liet hij de gashendel los en ging de spaarstand aan. Pas als 36ste liep hij binnen.

“Het had weinig zin om aan te klampen”, zei Van Aert. “Toen Majka op kop kwam, ging het tempo zozeer omhoog dat ik voor Vingegaard niet veel meer kon betekenen. Om dan toch te proberen in de top tien te eindigen, daar schiet ik niks mee op. We hebben prachtig werk geleverd. Vingegaard pakt net naast zijn ritzege, maar wat hij hier doet, is fantastisch.”

Vandaag hoeft u niet naar Van Aert te zoeken als de trein van Deceuninck-QuickStep naar de meet in Libourne dendert. De Belgische kampioen is niet van plan om zich in de massaspurt te mengen. “Het zijn drie heel zware dagen geweest en de tijdrit is nu prioriteit voor mij. De volgende rit probeer ik gewoon door te komen.”

Woensdag liet hij betijen aan de voet van de Col du Portet en gisteren dus in de eindfase van Luz Ardiden. De eerstvolgende klim waar Van Aert nu zijn zinnen op zet, is de Mikuni Pas in Tokio. “Die laatste bergrit in de Tour achter de rug hebben, is altijd leuk. Ik rij beter bergop dan in de vorige weken van de Tour. Het werk is bijna af en ik denk dat onze missie volbracht is.”

Van Aert zet zijn zinnen nu dus op de rit tegen de chrono van morgen, die van Libourne naar Saint-Emilion loopt. Maar schrijf hem toch nog niet af voor de sprint op de Champs-Elysées. Zondag vliegt hij net voor middernacht van Parijs naar Tokio. Om die vlucht vlot te halen en nog rustig afscheid te nemen van de familie wint hij de slotetappe best niet, om te ontsnappen aan alle plichtplegingen die daarbij horen. “Daar ga ik me hoegenaamd niets van aantrekken. Ik ga zaterdag én zondag mijn kans.”