‘Tour is beste voorbereiding op Spelen’: Van Aert en co in het voordeel, maar één man veegt die theorie van tafel

‘Hebben de renners die uit de Tour komen een voor- of een nadeel in Tokio?’ Het is dé hamvraag van de olympische wegrit van zaterdag. Wij doken in de statistieken, op zoek naar een mogelijk antwoord. En wat blijkt? Enkel Remco Evenepoel lijkt de Tourrenners van goud te kunnen houden.

De meest voor de hand liggende vergelijking valt natuurlijk te trekken met de Olympische Spelen van Rio vijf jaar geleden. Greg Van Avermaet fietste zich op het strand van Copacabana in de geschiedenisboeken door als eerste Belg ooit goud te pakken in de olympische wegrit. ‘Gouden Greg’ maakte in de sprint brandhout van medevluchters Jakob Fuglsang en Rafal Majka.

Van Avermaet, Fuglsang en Majka hadden die dag twee dingen gemeen. Eén: ze stonden alle drie op het podium. Twee: ze hadden alle drie een volledige Ronde van Frankrijk in de benen. Net als zeven andere renners in de top tien. Enkel de verrassende Kazak Andrey Zeits (achtste) reed de Tour niet. Ook Vincenzo Nibali en Sergio Henao - tot hun zware valpartij op podiumkoers - reden de Tour van 2016 volledig uit.

De top tien in Rio:

1. Greg Van Avermaet (volledige Tour, rit gewonnen)
2. Jakob Fuglsang (volledige Tour)
3. Rafal Majka (volledige Tour, bollentrui)
4. Julian Alaphilippe (volledige Tour)
5. Joaquim Rodriguez (volledige Tour, zevende in klassement)
6. Fabio Aru (volledige Tour)
7. Louis Meintjes (volledige Tour, achtste in klassement)
8. Andrey Zeits (geen Tour)
9. Tanel Kangert (volledige Tour)
10. Rui Costa (volledige Tour)

Een vaststelling die Wout van Aert en Tadej Pogacar hoop zal geven, want ook zij dromen na een volledige Ronde van Frankrijk van goud in Tokio. Bovendien wacht de renners in Japan - net als in Rio - een bijzonder lastig parcours. Een heruitgave is in de maak, zou je denken. Toch is er één belangrijk verschil: de olympische wegrit volgt nu amper zes dagen na het einde van de Tour, terwijl de Ronde van Frankrijk vijf jaar geleden dertien dagen voor de olympische wegrit eindigde.

Van Aert en co hebben dus maar liefst een week minder de tijd om te herstellen van de Tour. Of voor wie het glas halfvol ziet: ze hoeven hun topvorm een week minder lang te rekken. Maar de omstandigheden in Tokio - de hitte, het tijdsverschil - in acht genomen, had wat extra speling na het einde van de Tour misschien wel welgekomen geweest. Daar ligt mogelijk een kans voor zij die de Tour niet reden en vroeger naar Tokio afreisden. Maar welke referenties hebben zij, buiten de waardes op training?

Evenepoel uitzondering op de regel

In 2012 bedroeg de tijd tussen het einde van de Tour en de olympische wegrit in Londen net als dit jaar zes dagen, maar het parcours en de reisduur en -afstand waren niet te vergelijken met Tokio. Een betere vergelijking is dan de Clasica San Sebastian. De zware Spaanse klassieker wordt traditioneel op de eerste zaterdag na de Tour gereden. In 2016 lag de eendagskoers pal middenin het einde van de Tour en de olympische wegrit. En wat stellen we vast? De vollédige top vijf had drie weken Tour achter de kiezen. Joaquim Rodriguez (vierde) en Greg Van Avermaet (vijfde) vonden we ook in Rio in de top tien terug.

Top tien Clasica San Sebastian 2016:

1. Bauke Mollema (volledige Tour)
2. Tony Gallopin (volledige Tour)
3. Alejandro Valverde (volledige Tour)
4. Joaquim Rodriguez (volledige Tour)
5. Greg Van Avermaet (volledige Tour)
6. Gianluca Brambilla (geen Tour)
7. Simon Yates (geen Tour)
8. Tom-Jelte Slagter (volledige Tour)
9. Nicolas Roche (geen Tour)
10. Dries Devenyns (geen Tour)

Nu is het zeker niet uitzonderlijk dat de winnaar van de Clasica San Sebastian een renner is die een week eerder in Parijs de Tour beëindigde, wel integendeel. Van 2008 tot en met 2018 was het zelfs de regel. In 2012 werd San Sebastian door de Spelen pas in augustus gereden, dus heeft die editie geen plaats in het verhaal.

Winnaars in San Sebastian tussen 2008 en 2018:

2008: Alejandro Valverde (volledige Tour)
2009: Carlos Barredo (volledige Tour) - later geschrapt na dopingzaak
2010: Luis Léon Sanchez (volledige Tour)
2011: Philippe Gilbert (volledige Tour)
2012: door Spelen in Londen pas in augustus gereden
2013: Tony Gallopin (volledige Tour)
2014: Alejandro Valverde (volledige Tour)
2015: Adam Yates (volledige Tour)
2016: Bauke Mollema (volledige Tour)
2017: Michal Kwiatkowski (volledige Tour)
2018: Julian Alaphilippe (volledige Tour)

Moet je dan echt de Tour gereden hebben om in San Sebastian te kunnen zegevieren? Niet als je Remco Evenepoel heet. Onze landgenoot werd in 2019 de eerste winnaar sinds 2007 (!) die de Tour niet in de benen had. Evenepoel rondde een solo af en hield met Greg Van Avermaet (tweede), Gorka Izagirre (vierde), Bauke Mollema (vijfde), Patrick Konrad (zesde), Enric Mas (achtste), Michael Woods (negende) en Alejandro Valverde (tiende) zeven renners uit de Tour af. Ook dit jaar reed Evenepoel de Tour niet.

Vorig seizoen was ook het WK in Imola een goede graadmeter. Vanwege de door corona helemaal hertekende wielerkalender viel het WK plots een week na de Ronde van Frankrijk. En u raadt het al: de Tourrenners zwaaiden de plak. Julian Alaphilippe veroverde de regenboogtrui, voor Wout van Aert en Marc Hirschi. Ook Michal Kwiatkowski (vierde), Primoz Roglic (zesde), Alejandro Valverde (achtste), Maximilian Schachmann (negende) en Damiano Caruso (tiende) kwamen bijna rechtstreeks uit de Tour. Remco Evenepoel ontbrak dan weer door z'n zware val in Lombardije.

Conclusie: als we de uitslagen van Rio, de recentste edities van de Clasica San Sebastian en het WK in Imola onder de loep nemen, zijn de renners die in de Tour schitterden een week later globaal gezien nog steeds in het voordeel. Van Aert, Pogacar, Roglic en co zullen er dus in Tokio óók staan. Maar dan moeten ze wel afrekenen met die ene klepper die al bewees de Tour niet nodig te hebben: Remco Evenepoel.