Theater Lang speelt afscheidstournee in België

“Snel een beetje opladen voor het losbarst.” Dat postte Noa Lang (22) een week geleden op zijn Instagram-account, inclusief twee foto’s in ontbloot bovenlijf, jonglerend met een bal tussen de palmbomen. Nice was de setting, waar zijn maatje Justin Kluivert (eveneens ex-Ajax) tegenwoordig woont en werkt.

Zijn voornemen: ontploffen in de Champions’ play-offs, alvorens de deur van zijn huis in Knokke dicht te trekken en de Jupiler Pro League na twee seizoenen achter zich te laten.

Lang is klaar voor de volgende stap. Dat bleek in zijn uur tegen Antwerp. Fluks, frivool, dreigend. Probleemloos versnelde hij voorbij zijn tegenstander. Links of rechts, het maakte hem niet uit. Steeds meester over de bal. En dan waren er nog die steekballen. Ziedaar de ingrediënten waarmee de 1-0 van Tajon Buchanan tot stand kwam.

Relatie met Schreuder

“Gewoon genieten”, sprak Club Brugge-coach Alfred Schreuder. “Lang deed het prima, fantastisch zelfs. Daar zijn we allemaal blij mee.”

De beste vrienden zullen het nooit worden, daarvoor is er de voorbije maanden te veel gebeurd. Schreuder tilde zwaar aan het incident in Seraing, toen Lang bij zijn wissel meteen de kleedkamer opzocht. Lang voelde dan weer te weinig liefde, vertrouwen en waardering van zijn coach.

Lang kreeg daarnaast af te rekenen met corona, zat een schorsingsdag uit, had wat last van zijn boosterprik en net voor de topper tegen Antwerp, in de reguliere competitie, moest hij zelfs overgeven vanwege buikgriep. Kortom: 2022 was vooralsnog niet zijn jaar.

Vandaar de honger. Vandaar het compilatiefilmpje dat hij aan de vooravond van de Champions’ play-offs de wereld instuurde, met een verzameling van zijn beste acties en beslissende momenten. Eind mei hoopt hij er nog een te posten, met beelden van de titelmatch en de trofee.

Het is zijn brandstof om nog een paar weken het beste van zichzelf te geven. Zijn sprint kort na rust, richting de eigen hoekschopvlag, was symbolisch voor zijn drive. Iets voor minuut zeventig werd hij van het veld gedragen. Zijn kousen hingen dan al een handvol minuten op zijn enkels. Een trap op zijn linkerkuit, net naast zijn tattoo van een glunderende Michael Jordan, was de boosdoener. Lang kreeg na de ode van het supporterslegioen dan ook een ijszak toegestopt.

Het weerhield hem er evenwel niet van om na afloop mee te vieren. Van een beetje provocatie is Lang nooit vies geweest. De wijsvinger op zijn lippen en de handpalm achter het oor behoren tot zijn portfolio. En dus ging Lang deels voor het Antwerp-vak wat dansen en juichen, om nadien vanuit de kleedkamer met een clownesk gebaar af te sluiten.

Lang brengt kleur en discussie. Maar dat hij op zijn best een lust voor het oog is en straks voor veel miljoenen naar een grotere competitie zal trekken, dat lijkt een zekerheid.

Haroun deelt uit

Antwerp maakte er in het Jan Breydelstadion een fysieke match van, naar het beeld van aanvoerder Faris Haroun. Al na tien seconden had hij Hans Vanaken tegen de enkels getikt en was de toon gezet. “Ik denk niet dat we Vanaken veel hebben gezien”, glimlachte Haroun achteraf. “Ik vond trouwens dat we het als ploeg goed hebben gedaan. Twee maanden geleden verloren we in Brugge met 4-1. Dat was dag en nacht verschil met deze wedstrijd. We hebben een uitstekende mentaliteit getoond. Bovendien is het niet zo dat we de bus hebben geparkeerd. Alles bij elkaar kan ik met onze prestatie zeker leven.”

Aan die verdienstelijke match hield Antwerp echter geen punten over. Zo blijft het stamnummer één op de vierde plaats staan. “De nederlaag is zuur, net omdat er meer in zat”, ging Haroun verder. “Tegelijk moeten we zo eerlijk zijn om te zeggen dat we het in de laatste dertig meter van het veld beter hadden moeten uitspelen. Met de omschakelingsmomenten hebben we te weinig gedaan. In de play-offs moet dat beter. Maar oké, los daarvan was dit een hoopgevende prestatie. Ook van mezelf, ja. Vlak na de 1-0 liet ik weliswaar een kans liggen, maar ik heb getoond dat ik er nog ben.”