Terwijl Anderlecht feest, loert bij Antwerp de crisis

Deel één van het belangrijke tweeluik: check. Anderlecht klopte Antwerp verdiend en kan volgende week in Gent de poort naar de Champions’ play-offs helemaal opengooien.

Het Lotto Park danste uitgelaten op en neer. Christian Kouamé werd vooruitgestuurd om de 2-1-zege tegen Antwerp te vieren met de fans. Beresterke partij van de Ivoriaan. Onverzettelijk in de duels, ruimte creërend met zijn talloze sprints in de diepte en beslissend met een uitgelokte strafschop.

Kouamé eruit pikken is een aantal andere jongens oneer aandoen. De goal van Joshua Zirkzee was klasse, Majeed Ashimeru was alomtegenwoordig en wordt week na week bepalender in het spel van Anderlecht, en Lior Refaelov blijft zijn momenten kiezen om wedstrijden in hun beslissende plooi te leggen.

Achteraf kon Ashimeru in de mixed zone zijn glimlach geen moment wegsteken. “Of dit mijn beste wedstrijd voor Anderlecht was? Misschien”, zei de Ghanees. “Al kan ik nog veel progressie boeken, net als het hele team. Hoe dan ook, ik ben heel gelukkig en voel me fysiek top. Achteraf hebben we in de kleedkamer goed gefeest, onder leiding van feestbeest Kouamé. De fans waren opnieuw geweldig. Deze overwinning geeft het team een serieuze boost.”

Killersinstinct

Marco Kana was de keuze van de chef centraal achterin ter vervanging van de geschorste Wesley Hoedt. Vincent Kompany had naar eigen zeggen niet lang moeten puzzelen. Kana kreeg de lastige taak om Michael Frey aan banden te leggen en speelde een complexloze eerste helft. Hij werd prima geassisteerd door Lissandro Magallán. Het ene steekje dat Kana liet vallen, werd wel meteen afgestraft. Hij verloor een duel tegen Frey en enkele tellen later duwde Alhassan Yusuf de 1-1 door de benen van Hendrik Van Crombrugge.

Kompany, die zijn winterjack had ingeruild voor een kostuumvest, was opgetogen met de teamprestatie. Tegelijkertijd zag de coach van Anderlecht ook een groot werkpunt. “Met iets meer koelbloedigheid hadden we deze wedstrijd nog sneller beslist. We creëerden wel kansen.”

Anderlecht duldde dat Antwerp er negentig minuten een wedstrijd van maakte. Als deze groep nog iets meer killersinstinct ontwikkelt, zit de concurrentie pas echt met een probleem.

Zo werkte Zirkzee oog in oog met Jean Butez in de tweede helft te nonchalant af. “Daar moest ik de bal gewoon hard binnen schieten”, zei Zirkzee. “Maar goed, we hebben gewonnen en dat is nog altijd het belangrijkst. Zelfs zonder ideale voorbereiding hebben we het toch mooi voor elkaar gekregen.”

En toen Anderlecht de wedstrijd helemaal domineerde had Yari Verschaeren de hoek voor de 2-0 maar uit te kiezen; hij vlamde op Sam Vines. Achteraf misschien een voetnoot, maar het zijn details die beslissen over winst en verlies in de toppers. En zo hoopt Anderlecht er de komende maanden toch nog een pak te spelen, niet?

Zondag dient de volgende topaffiche zich al aan, tegen die andere ploeg van het moment. In de Ghelamco Arena wacht Hein Vanhaezebrouck zijn ex-club met open armen op, weliswaar met in elke hand een getrokken mes. Anderlecht lijkt helemaal gelanceerd in de strijd om de Champions’ play-offs. De blik mag omhoog, met 19 op 21. Maar tegelijk is de situatie uiterst precair. Vandaag staat Anderlecht met beide voeten stevig in de top vier, zondag kunnen ze er zomaar uitvallen. Als Anderlecht in Gent verliest en Antwerp klopt Zulte Waregem, dan staat paars-wit plots weer vijfde.

Vandaar misschien dat er in het discours van Kompany achteraf geen spoor van euforie was. “Ik probeer niet te veel mee te gaan in al die emoties”, zei hij. “In de periodes dat het goed gaat moeten we rustig blijven en in de momenten dat het minder gaat moeten we tegen een stoot kunnen.”

Iets verderop gingen de spelers wel helemaal los. Het feestje in de kleedkamer was hoorbaar tot in de perszaal.

Zes op achttien

Heel anders was de sfeer na afloop bij Antwerp. “De tegengoals waren onze eigen fout", vond Birger Verstraete. Een gevoel dat coach Brian Priske deelde. “Ons wedstrijdplan was goed. Tot de 1-0 hadden we de controle, na de gelijkmaker was die er ook. De paar keer dat we de discipline loslieten maakte Anderlecht het goed af. We hebben twee foute beslissingen gemaakt en die betaalden we cash. Soms moet je dan ‘chapeau’ zeggen voor de tegenstander.”

De naakte cijfers spreken niet in het voordeel van Antwerp. Met zes op achttien presteert het de voorbije weken ver onder de norm. Priske: “We verloren tegen Union, het nummer één. We verloren tegen Club Brugge, het nummer twee. We verloren tegen Anderlecht, nu het nummer drie. Dat kan gebeuren. Maar ben ik daarmee tevreden? Neen.”

Die mening zijn ze vanzelfsprekend ook in de bestuurskamer toegedaan. CEO Sven Jaecques telefoneerde na affluiten minutenlang in de middencirkel, viel te zien op beelden van VTM Nieuws. Hoe heeft zijn voorzitter deze nieuwe nederlaag verteerd? De druk zal de komende weken alsmaar toenemen. The Great Old heeft geen foutenmarge meer wil het in de top vier blijven.

Thuis tegen Zulte Waregem, op het veld van OHL en thuis tegen Cercle Brugge: in principe is dat een haalbaar drieluik. De vraag blijft natuurlijk in hoeverre Priske er het heilige vuur in krijgt. Kan hij de perceptie nog draaien? En vooral: haalt hij de Champions’ play-offs met het ambitieuze Antwerp?