Teams juichen ‘exotische’ crossen toe, als het maar geen geld kost

Internationalisering van het veldrijden? Graag, als het van de internationale wielerunie UCI afhangt. “De kleuren in de regenboogtrui staan niet toevallig symbool voor de vijf continenten”, zegt Peter Van den Abeele, hoofd van de offroaddisciplines. “Het is onze bedoeling om elke discipline van de wielersport te globaliseren. Het mag niet de ambitie zijn om te blijven hangen in Vlaanderen en Nederland.”

De wereldbeker is volgens Van den Abeele de ideale competitie om het buitenland te bereiken. Hij is blij met de successen in Benidorm en Dublin en kijkt vooruit naar wat nog kan. “Met Engeland en het Baskenland zou ik op korte termijn heel tevreden zijn. We hebben ook contacten in Amerika en Canada. Als ik mag dromen, crossen we over vijf jaar in New York, Tokio en Peking. Het zal niet realistisch zijn om elke winter de vijf continenten aan te doen, maar het zou fantastisch zijn als we elk jaar in twee van die steden een wereldbekerwedstrijd hebben.”

Onkosten vergoeden

Jurgen Mettepenningen, manager van Pauwels Sauzen-Bingoal, benadrukt dat hij de wereldbeker goedgezind is. “Het is het meest prestigieuze klassement en als de organisatie erin slaagt om het veldrijden meer uitstraling te geven door zich te tonen in wereldsteden, dan juichen wij dat toe."

Hij stelt wel twee voorwaarden. “Als ze willen dat wij naar Amerika en Afrika gaan, dan moet daar iets tegenover staan. De reis naar Waterloo en Fayetteville kost ons 40.000 euro voor vier renners, een ploegleider, twee verzorgers en een mecanicien. De renners zelf betalen daarvan elk 5.000 euro. Daarnaast vind ik herkenbaarheid belangrijk. Het heeft geen zin om één keer naar New York te gaan. De sport is meer gebaat bij vaste waarden, bij crossen die tot een klassieker kunnen uitgroeien. Zo bind je de supporters aan je.

“Als aan die voorwaarden wordt voldaan, zeg ik volmondig ja tegen deze wereldbeker. Anders moeten ze niet op mij rekenen. Als de verre verplaatsingen ten koste van ons budget gaan, dan is dat een probleem. Dan kunnen we minder in jeugd investeren en minder jongens en meisjes een contract geven. Daar zou de sport niet beter van worden.”

Sponsors

Philip Roodhooft (Alpecin-Deceuninck) vindt het goed dat er aan de verdere internationalisering van het veldrijden wordt gedacht. “Maar voor ons zou consolidatie prioritair moeten zijn. Benidorm en Dublin waren een succes, dat moet nu eerst worden bestendigd. Daar moet een stevige basis voor vele jaren worden gelegd. New York als vervanging van de Amerikaanse crossen die er nu zijn, Waterloo en Fayetteville, lijkt een verbetering. Maar is de tijd al rijp om er alweer een nieuw continent bij te nemen? Dat is een grote stap.”

Roodhooft stelt zich ook de vraag hoe de sponsors gaan reageren. “Is het een meerwaarde voor lokale spelers als Baloise, Pauwels Sauzen en Crelan? Misschien focussen zij liever op het regionale circuit. De nieuwe bestemmingen zijn niet voor iedereen even opportuun. Als team zijn wij in principe nooit tegen internationale competitie, want in het mountainbiken koersen we ook in Zuid-Afrika en Amerika, maar voor het veldrijden is het misschien iets te vroeg.”

Sven Nys (Baloise Trek Lions) verkoos om geen reactie te geven.