Tadej Pogačar kijkt na indrukwekkende zege al meteen vooruit naar Tirreno

Tadej Pogačar was nog niet helemaal van zijn inspanning bekomen toen hij zondag ging neerzitten voor de persconferentie bij de start van de Tirreno-Adriatico. Zijn spieren voelden beurs van zijn val. Vermoeid was hij ook, nadat hij de laatste vijftig kilometer van de Strade Bianche in zijn eentje reed, omdat niemand in staat was het tempo van de jonge Sloveen te volgen.

“Maar dat moet maandag weer oké zijn”, zegt Pogačar. “Ik ben erg diep gegaan, het was een grote inspanning zaterdag. Het was ook een koers van één dag. Hier heb ik voor getraind.”

Pogačar had er niet op gerekend dat niemand hem zou volgen toen hij op Sterrata Monte Sante Marie versnelde. “Ik heb meteen beslist dat ik voluit zou gaan. Na tien minuten dacht ik: is dit wel een goed idee? Ondertussen groeide mijn voorsprong. Er was geen manier om dit terug te draaien. Mijn benen explodeerden. Ik dacht: ik zal te voet naar de finish moeten. Er was geen tijd om het landschap te bewonderen. Vijf kilometer voor de streep was ik nog niet zeker dat ik het zou halen. Zelfs op de slotklim, de Via Sante Caterina, keek ik om. Ik wilde zeker zijn dat niemand eraan kwam.”

Pogačar vertelt het met zijn handen diep in zijn broekzakken. Hij heeft blozende wangen en hij heeft piekhaar. Niets verraadt dat hier mogelijk de beste wielrenner van de wereld staat. Tot je hem op een fiets zet. Dan wordt hij een ander mens.

Dat zullen zijn tegenstanders in de Tirreno mogelijk ook geweten hebben. Al hoor je Pogačar natuurlijk niet zeggen dat deze week een walk in the park wordt. Daar is het parcours te link voor, met een korte tijdrit die hem op achtervolgen kan zetten. “Ik zal mijn beste veertien kilometer moeten rijden om geen tijd te verliezen”, zegt hij. En er is een koninginnenrit zaterdag zonder aankomst bergop.

Maar daar zijn mogelijk ook de tegenstanders te sterk voor. Zo denkt hij wel een kluif te zullen hebben aan Remco Evenepoel. “Het is de eerste keer dat we tegen elkaar koersen. Hij zal sterk zijn. Voor wat ik ervan weet rijdt hij goed. Ik kan niet zeggen hoe goed. Dat zullen we in de tijdrit zien. En in de grote beklimmingen.”