Skiër Sam Maes draagt beste prestatie ooit op aan overleden zus

Met een gemiddelde snelheid van 57 km/u vloog skiër Sam Maes maandag de steile flanken van de Gran Risa in Italië af. Aan de finish keek hij meteen naar z'n tijd. Tweede in de tweede run van de reuzenslalom. Elfde in totaal. Zijn beste prestatie ooit in de Wereldbeker. En dat uitgerekend op de sterfdag van z'n oudere zus Magali. ‘Het leek alsof ze bij mij was.’

2021 was voor Sam Maes een jaar om snel te vergeten. Het begon met een ernstige blessure aan de rechterknie. Inschattingsfoutje tijdens een training op de Reiteralm in Dachstein. Resultaat: kruisbanden over en zes maanden revalidatie. Een opdoffer in het jaar voor de Winterspelen. Maar het ergste moest dan nog komen voor de 24-jarige skiër, die sinds zijn twee jaar in het Oostenrijkse Zell am See woont waar zijn ouders een pension openden.

In september belde zijn oudere zus Magali, die in Antwerpen leefde, hem op met het nieuws dat ze borstkanker had. Maar dat hij zich voorts geen zorgen hoefde te maken, gezien de overlevingskansen. Maes, in volle voorbereiding op het nieuwe skiseizoen, was gerustgesteld: “Het leek niet zo erg.” Maar een maand later begonnen de hoofdpijnen. En nu was de diagnose veel onheilspellender: hersenkanker. Het werd een ongelijke strijd.

Sam Maes, die tijdens haar ziektebed meermaals op en af reisde, kreeg op 19 december 2021 net voor de Wereldbeker in Alta Badia het telefoontje van zijn vader Dirk dat hij niet wilde krijgen: zijn zus, twee maanden eerder nog van een dochtertje bevallen, was bezweken. Ze werd amper 35.

Het laat zich raden dat zijn resultaten in de weken en maanden erop niet top waren. Op de Winterspelen in Peking in februari haalde hij de finish in de slalom en reuzenslalom niet. Of zoals zijn vader het uitdrukt: “Topsport is beenhard. Om te kunnen presteren, moet je honderd procent zijn. En dat was Sam niet. Met zijn zus was hij namelijk ook zijn beste vriendin verloren.”

Het maakte de jonge Belg ook niet veel uit wat hij er op de pistes van terecht bracht, vertelt hij: “Ik probeerde wel, omdat mijn zus wilde dat ik bleef skiën. Het is lastig om in woorden te vatten. Magali was zo vrolijk en levenslustig en haar kennende had ze gewild dat ik niet te lang zou treuren. Ik kan alleen maar zeggen dat het een eer was om haar te mogen kennen. Ze blijft altijd bij mij.”

Dirk Maes eerde zijn dochter door zijn pension naar Magali te hernoemen. Zoon Sam deed het maandag op zijn manier. Uitgerekend op 19 december, in Alta Badia, reuzenslalomde hij zich naar zijn beste prestatie ooit. In de tweede run was alleen de Zwitser Sette sneller. Als hij z'n tijd zag stak Maes z’n handen in de lucht. ‘This one’s for you sis’, zo postte hij ook op Instagram. In de totaalstand van de Italiaanse Wereldbeker werd hij elfde, zijn beste resultaat ooit.

“Ik had het ‘s ochtends niet makkelijk,” zegt Sam Maes. “Maar ik probeerde om zo positief mogelijk te blijven, net zoals zij dat was. Dat inspireerde me. Ik sprak voor de start zelfs even met haar, wat ik anders nooit doe. Je beseft dan ook hoe relatief topsport is. Misschien nam dat de druk wat weg. Maar het leek wel alsof ze bij me was.”