Sinds de promotie deed niemand beter qua winstpercentage. Maar toch kon Priske te weinig charmeren bij Antwerp

O, ironie. Hun beste wedstrijd van het reguliere seizoen speelde Antwerp misschien wel tegen Anderlecht. Een 2-0-zege van het collectief. Met een Radja Nainggolan die de lijnen uitzette na zijn blessure. ‘De Metronoom van de Metropool’ titelden Het Laatste Nieuws daags nadien.

Priske vroeg destijds “respect” voor hem én voor zijn spelers. Toen al was de druk op de Bosuil enorm. Zes maanden later speelde Antwerp zijn - dixit de Deense coach - “slechtste wedstrijd van het seizoen.” De cirkel is rond. Alleen niet op de manier die hij zelf gewild heeft.

Tactische koppigheid

Aanvoerder Faris Haroun zei waar het op stond zondagmiddag. Priske deed dat evenzeer. Hij hekelde de ingesteldheid van zijn spelers. Zonder omwegen. Hij noemde hun prestatie schandalig. Was boos om wat hij gezien had.

Zijn mening wordt ongetwijfeld ook in de bestuurskamer gedeeld. Op die manier afgaan terwijl de Belgische voetbalwereld zit te kijken, daar huivert Paul Gheysens van.

Priske heeft tegen Anderlecht geen punten gescoord in Deurne Noord. Vooral door zijn tactische ingreep aan de rust. Van drie man achterin opnieuw naar zijn geliefde viermansdefensie. Iets wat tegen Union al bijna slecht afliep een week voordien.

Terwijl het team zich beter lijkt te voelen met die drie centraal achterin. Iets wat Ritchie De Laet zich eerder al liet ontvallen. Enkele andere spelers deden dat ook. Na de switch in de tweede helft wist niemand zondagavond nog wat hij moest doen. Iedereen liep verloren. De verdedigers op kop. Dat wordt hem aangewreven. “Maar het lag niet aan de tactiek”, zei de T1 na de match. “We hebben misschien al veertig keer met vier achterin gespeeld. Ze weten dus wat ze moeten doen.”

Valt iets voor te zeggen. Maar het is die tactische koppigheid van Priske die ermee voor zorgt dat hij volgend seizoen geen coach meer zal zijn van de Great Old. Hij houdt te halsstarrig vast aan zijn ideeën. In principe zal hij de play-offs nog uitdoen als Antwerp-trainer. Op de Bosuil denken ze niet dat iemand anders op dit moment het tij kan keren.

Een coach zal zich zo laat in het seizoen bovendien niet verbranden aan een kortstondig avontuur bij een ploeg die een uitgebluste indruk laat. Wellicht beseft men ook dat de kern bepaalde kwaliteiten miste om echt mee te doen voor de titel. Iets wat je Priske in se niet kan verwijten.

Feit is wel dat hij in die elf maanden tijd te weinig heeft kunnen charmeren bij Antwerp. Zijn peoplemanagement als grootste troef. Hij zette de spelers meestal uit de wind, durfde ingaan tegen Gheysens - herinner u de uitbarsting van de voorzitter tegen Beerschot.

Bij zijn aanstelling waren de verwachtingen van Priske hooggespannen. “Italië op het EK, tenminste tot aan de halve finale: dát was mijn voetbal”, zei hij in de voorbereiding.

“Niet alleen de pressing en de tegenpressing, ook het spel. Veel balbezit, maar ook direct spelen. Aanvallen met veel voorzetten en infiltraties in de zestien. Mooi voetbal, vanuit een 4-2-3-1 of een 4-3-3, afhankelijk van de tegenstander, met veel intensiteit. Daar wil ik naartoe.”

Het is allemaal amper gelukt. In het reguliere seizoen, in de play-offs. De uitzonderingen bevestigden de regel. Thuis tegen Anderlecht en Charleroi bijvoorbeeld. Te vaak was het echter niet goed genoeg, ook al waren de resultaten oké. Antwerp haalde de poulefase van de Europa League én plaatste het zich voor de Champions’ play-offs. En de huidige T1 is voorlopig de beste sinds de promotie. Hij heeft een hoger winstpercentage dan Bölöni, Leko en Vercauteren.

Maar Priske wilde bij zijn aanstelling beter doen dan vorig jaar. Ook daar lijkt hij niet in te slagen. Was Antwerp vorig jaar derde, dan eindigt het nu wellicht als vierde. Ontgoochelend.

Overmars architect

Terwijl Priske de laatste drie wedstrijden aan het voorbereiden is, werkt Antwerp achter de schermen verder aan de toekomst. Verwacht wordt dat de spelerskern een metamorfose ondergaat.

En dat er in de voorbereiding een nieuwe trainer voor de groep zal staan. Met Marc Overmars als architect van het nieuwe Antwerp.