Roglic rijdt Amstel Gold Race voor het eerst: ‘Ik kan hier nog iets leren van Wout’

Je hebt de Ronde van het Baskenland gewonnen. Hoe belangrijk was dat?

“Ik dacht: eindelijk, na de grote teleurstelling in Parijs-Nice (Roglic was leider, maar crashte twee keer op de slotdag, red.). Dit keer heb ik het wel afgemaakt.”

Jouw ploegleider Grischa Niermann was vooral blij dat je Tadej Pogacar klopte, die jou vorig jaar van Tourwinst hield.

“Iedereen had het alleen over Tadej en mij. Ik vind dat stupide. Tadej en ik zijn rivalen, dat is waar. Soms wint hij, dit keer heb ik gewonnen. Iedereen zal het wel op zijn manier uitleggen. Ik weet, als ik te veel aan anderen denk, dat ik de focus op mezelf verlies. Dat wil ik niet.”

Hebben jullie in het Baskenland al op Tourniveau gekoerst?

“We zijn nog maar april. Ik kan nog beter worden. Beter dan in het Baskenland en beter dan in de Tour vorig jaar. Als ik dat niet zou geloven, dan hoefde ik niet meer te trainen. Het gaat allemaal om vermogen tegenwoordig. Ik weeg 65 kilo. Er mag nog wat vermogen bij en er mag nog een kilo of zo af. Dat is voor later. Ik moet eerst de Amstel rijden, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Dat is iets helemaal anders dan een grote ronde voorbereiden. We zijn daar nog niet.”

Je kan gerust nog een biertje drinken tussendoor.

“Zeker weten. Ik moet ook een beetje leven en me amuseren. Dat vergeten we soms.”

Het neemt niet weg: je hebt afgelopen zondag, na de Ronde van het Baskenland, de twee tijdritten van de Tour verkend. In de regen.

“Ik zat om kwart voor acht zondagmorgen al op de fiets. En het goot. Daarna ben ik in de auto gestapt en zijn we 500 kilometer verder gereden voor de volgende tijdrit. Ik wilde zien wat ons te wachten staat in de Tour. Het zijn niet de tijdritten die mij het beste liggen. De slottijdrit (Libourne - Saint-Emilion, 31 km) is erg vlak. Geen geheimen daar, ik zal zo hard mogelijk op de trappers moeten duwen.”»

Wil je een verrassing zoals vorig jaar vermijden, toen je de Tour in de slottijdrit verloor?

“Dat was niet prettig, zeker niet. Ik kan maar mijn best doen. Als ik door één renner word geklopt of door tien andere renners, zal ik dat moeten aanvaarden. Ik heb daar geen invloed op en ik kan daarmee leven.”

Zondag is de Amstel Gold Race, die je nooit eerder hebt gereden.

“Vrijdag ben ik voor het eerst in mijn leven de Cauberg naar boven gereden. Op de kleine versnelling. Ik werd de hele tijd voorbij gestoken door mensen met een motortje in hun fiets, zeker weten (lacht). De Cauberg is een Hollandse klim, hoe kan ik het anders zeggen? Ik geloof niet dat de Amstel mijn type koers is. Dat doet er ook niet toe. We hebben een sterke ploeg, we moeten voor niemand bang zijn.”

Hoe is de rolverdeling met Wout van Aert?

“Wout wil hier graag winnen en dat kan hij. Wout is de snelste sprinter. Misschien moeten we wachten tot de finale, dat valt moeilijk te voorspellen. Ik kan hier iets leren van hem, denk ik. En ik zie mezelf wel in een rol als helper voor Wout. Ik kan ervoor zorgen dat hij niet op elke aanval moet reageren, zodat hij die energie later kan gebruiken. Maar als Jonas Vingegaard op vijftig kilometer voor de streep in de aanval gaat en zo de Amstel wint, is het voor ons ook goed.”

Vorig jaar bij het WK in Imola werd jou nog verweten dat je niet genoeg voor Van Aert had gedaan.

“Ja, maar om te beginnen zat ik compleet dood. En ten tweede koerste ik voor Slovenië en reed Wout voor België. Daar zaten nog een Deen en een Pool en uiteindelijk was het een Fransman die won. Ik heb dat niet goed begrepen. Zelfs als ik me super had gevoeld en ik was meteen beginnen rijden voor Wout, wat had je dan gedacht? Dat de anderen vlotjes zouden overnemen? Neen, niemand had daar iets mee gewonnen. Wout en ik weten hoe het zit. Maar ik begrijp de Belgische fans wel.”

Heb je gezien hoe het Wout in de Ronde van Vlaanderen en in de Brabantse Pijl is vergaan?

“Hij zal het wel anders hebben gewild. Dat zal hem zondag iets hongeriger maken. De Amstel ligt hem beter. Ik moet het meer hebben van langere beklimmingen. Ik kom ook niet zo vaak in Nederland. Enkel na afloop van het seizoen, om een feestje te hebben met de ploeg. Misschien drinken we zondagavond wel champagne.”

Klopt het dat Luik-Bastenaken-Luik jouw laatste wedstrijd wordt voor de Tour?

“Dat is het plan. Ik heb geen wedstrijden nodig om klaar te zijn voor de Tour. Op die manier kan ik starten met een frisse kop. En ik zal ook niet crashen in een koers, zoals vorig jaar in de Dauphiné.”

Wat ga je dan doen na Luik?

“Ik ga op vakantie (lacht). We plannen een hoogtestage in de Sierra Nevada. De laatste voorbereidingen op de Tour doen we in Tignes. Ik ben op het einde van een hoogtestage altijd klaar om te koersen. Mocht ik het nodig vinden om tussendoor toch nog te koersen, dan ga ik dat wel doen. Die beslissing kunnen we altijd nemen.”