Roger Federer krijgt na gevecht met Rafael Nadal kans op negende Wimbledon-titel

Na een prachtige tennisklassieker tussen de twee grootheden van het huidige tennis was het dan zover: Roger Federer kan zich na het kloppen van Nadal opmaken voor het veroveren van zijn negende titel op Wimbledon. Mits Novak Djokovic een beetje meewerkt.

Mooier dan hun historische Wimbledonfinale van 2008 kon de 40ste klassieker tussen Roger Federer en Rafael Nadal niet worden. Maar de remake na elf jaar werd opnieuw een prachtig eerbetoon aan de mooiste rivaliteit in de tennissport. Vorige maand was de 37-jarige Federer op het gravel van Roland Garros als vanouds overklast door zijn grootste kwelgeest. Op het gras van Wimbledon nam Federer revanche voor de nederlaag die hem zo lang heeft achtervolgd.

In vier sets (7-6, 1-6, 6-3, 6-3) plaatste Federer zich voor zijn twaalfde finale op Wimbledon tegen titelverdediger Novak Djokovic, die Roberto Bautista Agut eveneens in vier sets (6-2, 4-6, 6-3, 6-2) versloeg. Het wordt een herhaling van de finales in 2014 en ’15, toen Federer twee keer moest buigen voor Djokovic.

Wimbledon is Wimbledon niet meer, omdat het onderscheid met andere baansoorten vanwege het tragere gras is vervaagd. Federer besefte dat zijn traditionele voorsprong bij het serveren op Wimbledon geen garantie meer bood. De opslag van Nadal is sterk verbeterd, hij haalde zelfs het hoogste rendement van de halvefinalisten in Londen.

En zo snelden Federer en Nadal zij aan zij door de eerste set, waarbij details het verschil maakten. Federer had telkens het initiatief, hij moest aanvallend tennissen en de rally zo kort mogelijk houden. Maar hij verkoos de uitputtingsslag vanuit de bunker, een even riskante als lonende strategie.

De slice was ooit een moordwapen op gras, maar Wimbledonkampioen Richard Krajicek constateerde dat het effect van die slag tegenwoordig minder zichtbaar is. De slice werd bij Federer een te passief antwoord, toen hij op 4-3 in de eerste set een breakpoint kreeg. Zo stevenden de iconen af op een tiebreak, waarin Nadal met enig fortuin op 2-3 kwam.

Juist in die fase realiseerde Federer zich dat hij niet voor niets zijn spel heeft aangepast bij zijn comeback in 2017. De maestro moet hebben teruggedacht aan de vorstelijke finale bij de Australian Open, toen hij de bal sneller nam na de stuit en Nadal met zijn eigen wapens sloopte. Dat recept werkte uitstekend in de volgende drie duels in 2017, maar vorige maand keerde Nadal op Roland Garros terug in de traditionele modus.

Zware spinballen naar de backhand bleken op die ondergrond nog steeds net beproefde recept om Federer te pijnigen. Op gras komt de bal echter minder hoog op, daar ervaart Nadal dat zijn toverbal minder venijnig is. En dus schroefde Federer het tempo op halverwege de tiebreak en verzilverde de set met messcherpe opslagen en forehands. Service, eerste bal; bijna niemand heeft zo’n dodelijke combinatie als Federer.

In stijl overleefde Nadal echter twee breakpoints in de tweede game van set 2 en prompt leek bij Federer de energie uit zijn benen te vloeien. Serena Williams vertelde op Wimbledon dat de zenuwen toenemen naarmate ze ouder wordt, bij Federer zie je vaak hetzelfde.

Geen killer

Zo is hij bepaald geen killer op de breakpoints, ook nu miste hij returns op de tweede opslagen van Nadal. Federer liet er een baggergame op volgen, waarna hij de set met gruwelijke afzwaaiers snel uit handen gaf: 1-6. Het was bovendien veelzeggend dat Federer zijn belangrijkste uitdager vanaf de baseline wenste te bestrijden.

Zo werd Wimbledon gedevalueerd tot een toernooi als alle anderen, waardoor de eenvormigheid van de sport wordt versterkt. Juist Federer zou moeten opstaan als de koning van het aloude service/volleyspel om te laten zien dat er meer is dan kogels afvuren vanuit de heup.

Maar Federer kon de verleiding niet weerstaan om samen met Nadal over de achtbaan te suizen. En natuurlijk werd het zo ook een adembenemend gevecht met heerlijke slagenwisselingen, waarbij Federer en Nadal de snoeptrommel lieten rondgaan.

De vlakke forehand van Federer, inside out als hij om de backhand heen liep, tegenover de ‘krul’ van Nadal. De voluit geslagen, topspin backhand van Federer was ook nu om te smullen, terwijl Nadal met dat wapen ook een verwoestende kracht kan genereren. Hij etaleerde bovendien verbluffend voetenwerk na enkele volley’s van Federer, die zich prompt weer terugtrok op de baseline.

In een zenuwslopende rally op 2-1 in de derde set kantelde de partij weer naar Federer. En alsof de oude tennisgoden het hem hadden ingefluisterd won Federer een cruciaal punt aan het net. Zijn service draaide weer vanouds, de foutenlast bleef laag en met een ‘lovegame’ haalde Federer set 3 binnen: 6-3.

Aangeslagen

Nadal oogde aangeslagen en was minder vast vanaf de baseline dan gebruikelijk. Hij strooide met onnodige fouten, oogde flets en maakte verkeerde keuzes. In een wurgende spanning benutte Federer pas zijn vijfde matchpoint. Hij moet in de finale echter nog een eik omhakken om zijn 21ste grandslamtitel te behalen.

Ook als hij wisselvallig speelt, benadert Novak Djokovic de perfectie als hem het mes op de keel wordt gezet. Een rally van 45 slagen in de halve finale tegen Roberto Bautista Agut was de adembenemende reis door de ziel van de nummer 1 van de wereld. Het was alsof Djokovic uit een waterput omhoog kroop. Theatraal legde hij zijn rechterhand achter zijn oor. Zagen jullie dat punt? Daarom sta ik als titelverdediger weer in de finale op Wimbledon.

De afloop was onvermijdelijk. Djokovic won in vier sets (6-2, 4-6, 6-3, 6-2) en gaat op voor zijn vijfde titel op Wimbledon. Toch zal Djokovic er niet gerust op zijn als hij Federer voor de derde keer in de finale op Wimbledon treft. Volgende maand wordt de Zwitser 38 jaar, als het hem lukt om op Wimbledon zowel Nadal als Djokovic te verslaan mag die negende grandslamtitel zijn ultieme meesterwerk worden genoemd.