Rode Duivels nemen opnieuw de leiding in hun poule na winst tegen IJsland

Eerst het minder goede nieuws? Omdat het nu eenmaal in het oog springt. De Rode Duivels hebben voor de derde keer op rij niet de nul kunnen houden. Defensieve efficiëntie was – dachten wij – een handelsmerk geworden.

Misschien heeft de verdediging – met het wegvallen van Courtois, Vermaelen en Vertonghen, en eerder van Vincent Kompany – de voorbije tien dagen wel wat leiderschap, automatismen en communicatie gemist.

Gisteravond in Reykjavik had Doku geen oog voor de opkomende Saevarsson, Carrasco was te statisch om te corrigeren, en had Mignolet zijn korte hoek te veel open gelaten? Saevarsson scoorde. Roberto Martínez zette zijn Angry Bird-gezicht op – de bondscoach heeft zich danig gefrustreerd, de afgelopen week.

Het zal hopelijk niet gebeuren op het EK – zóveel ontbrekende titularissen –, maar de les is dan ook dat je ze niet allemaal tegelijk kunt vervangen. En dat Yannick Carrasco eens vanaf de kwartfinale geen wingback meer zal staan, hebben we al kunnen vaststellen in Rusland.

Pijn aan de voet

Van wingbacks gesproken – Thomas Meunier herpakte zich na de kritiek op zijn prestatie in Engeland. Meunier was scherp, gretig en geconcentreerd.

België won in IJsland. Dankzij twee individuele fouten bij de thuisploeg, telkens meesterlijk afgestraft door de aanvoerder voor één dag, Romelu Lukaku.

Lukaku had dinsdagavond niet meegetraind. Hij voelde pijn aan de voet, aldus de betrouwbare informatie vanuit het spelershotel. Maar Romelu wilde graag spelen. Dezer dagen last man standing onder de vedetten. Hij besprak het met de bondscoach en trok zijn schoenen aan.

Hoe gek het ook mag klinken, maar Romelu Lukaku is de ‘revelatie’ van dit interlandluik. De verpersoonlijking van ‘leading by example’.

Zijn eerste van de avond vlamde hij linksboven, zijn penalty plaatste hij rechtsonder. Lukaku heeft de rol van Kompany overgenomen als het geweten van de ploeg – als hij praat, wordt er geluisterd.

Italië doet blijkbaar wel wat met mannen. Dries Mertens is er ook gedoctoreerd. Timothy Castagne brak er door.

Op het uur had Martínez zijn twee spelmakers naar de kant gehaald. Trossard was voor de rust niet door het ijs gezakt – net als tegen Ivoorkust –, Doku stelde teleur. We kunnen met zijn allen zagen over de tegenvallende prestaties van Doku de voorbije tien dagen, maar de knaap is ocharme 18 jaar. De flitsen van zijn gigantische talent zijn er tijdens dit kamp niettemin niet uitgekomen. In Engeland kwam eerder ook Verschaeren niet uit de verf als vervanger van De Bruyne.

De lat ligt hoog

Het toont ook aan hoe hoog Eden en Thorgan Hazard, De Bruyne, en Mertens de lat wel niet gelegd hebben op die posities. Welk wisselstuk kan mee naar het EK? Martínez heeft deze maand geen antwoord gekregen op die vraag.

Eindigen met het goede nieuws. De zege in IJsland gekoppeld aan de verrassende nederlaag van Engeland op Wembley tegen Denemarken maken dat de Rode Duivels opnieuw de groepswinst in deze Nations League in eigen handen hebben.

Volgende maand tegen Engeland en Denemarken op de Heizel is het weer aan de heertjes om een statement te maken. Courtois, de broers Hazard, De Bruyne, Mertens... – dat ze dan maar de puntjes op de i zetten, of zij de Nations League nu leuk vinden of niet.

Ze staan in het krijt bij de jongens die deze week wél in lastige omstandigheden door Europa sjokten. Ze staan in het krijt bij Romelu Lukaku. In oktober kapitein, afwerker, en uithangbord tegelijkertijd geweest.

Opperduivel Lukaku. (SK)