Robin Veldman, de trainer die voorbestemd was om leraar te worden

Gedreven, leergierig en een bevlogen communicator. Maar toch ambitieuzer dan hij zelf wil toegeven. De mensen die het pad van Robin Veldman (36) doorheen zijn carrière gekruist hebben, zijn vol lof over hem.

Hij leek voorbestemd Nederlandse kinderen op weg te zetten naar een betere toekomst. Leraar worden was de grote droom van Robin Veldman. Vandaag staat hij nog steeds voor het bord, om de tactische richtlijnen bij Anderlecht uit te zetten. Bijna 20 jaar geleden zette Veldman voor het eerst een stap binnen bij een professionele voetbalclub.

“Robin was student aan het CIOS”, vertelt Foppe de Haan, levende legende van de Friese voetbaltrots SC Heerenveen. “Dat is het Centraal Instituut Opleiding voor Sportleiders. Een studierichting voor mensen die sportleraar willen worden. Op 17-jarige leeftijd kwam Robin naar SC Heerenveen om bij ons stage te lopen.

Die stage van Veldman, waarbij hij zich focust op voetbaltraining voor jongeren tot de U14, is zo goed dat Heerenveen hem inlijft in de jeugdwerking. “Vanaf de eerste dag kon ik goed met hem opschieten. Betrouwbaar, vriendelijk en een harde werker. In Friesland houden we van mensen die zeggen wat ze doen en doen wat ze zeggen. Dat is Robin helemaal. Wat hem zo typeert is zijn duidelijkheid. Hij communiceert heel helder en hij kan heel goed vertellen.”

Veldman maakt indruk in de jeugdopleiding van Heerenveen en klimt op. Van de U13 gaat het naar U17, U19 en uiteindelijk wordt hij ook videoanalist bij de A-ploeg, waar hij onder meer samenwerkt met Trond Sollied. “Aanvankelijk maakte hij die analyses voor onze jeugdelftallen, maar omdat we zo tevreden waren over zijn werk hebben we Robin gevraagd dat ook voor het eerste te doen. Hij was altijd innovatief bezig met het verzamelen en analyseren van de data van spelers. Hij was heel creatief in het bedenken van oefenvormen die pasten bij onze manier van spelen. Kijk, bij Heerenveen gaan we altijd uit van een dominante 4-3-3-formatie. Met één buitenspeler stijf tegen de lijn en een andere in een vrijere rol. We spelen met een 6, 8 en een 10 die afwisselend de spits ondersteunen. Dat is de identiteit van onze club. Ik vroeg vaak aan Robin om wedstrijdsituaties te analyseren en er een oefenvorm bij te verzinnen, waardoor we daar specifiek op konden trainen.”

Robin Veldman behoort tot de nieuwe generatie coaches die bezeten zijn van het spelletje en ondanks een verwaarloosbare spelerscarrière toch naar de top willen als coach. “Waag het niet”, lacht De Haan. “Waag het niet om hem een ‘laptoptrainer’ te noemen, daar doe je hem tekort mee. Hij komt uit een dorp in Flevoland, Marknesse. Daar speelde hij wel op amateurniveau, maar hij had meer talent om les te geven dan om zelf te voetballen op hoog niveau. Hij is gepokt en gemazeld door de praktijk en hij heeft heel veel geleerd van de mensen waarmee hij heeft samengewerkt. Robin kijkt heel slim om zich heen.”

Ook al denkt Veldman op dat moment nog niet aan een carrière als hoofdcoach, toch heeft hij ook een ambitieus kantje. “Heerenveen heeft een goede jeugdopleiding”, vervolgt De Haan. “Wie het hier goed doet, komt automatisch in het vizier van de grotere clubs. Op het moment toonde Ajax interesse in een van onze coaches, Wilco Hellinga. Hij was coach van onze U14, maar hij voelde zich niet klaar voor de stap naar Amsterdam. Bij Ajax is het toch allemaal directer, agressiever ook. Tegen dat haantjesgedrag moet je kunnen. Wilco heeft de mensen van Ajax toen naar Robin gestuurd. ‘Weet je wie wel klaar is voor die stap’, zei hij. ‘Robin Veldman.’ Ik denk dat Robin niet lang getwijfeld heeft.”

Veldman zet de stap in 2017, samen met zijn vrouw en twee kinderen. Op De Toekomst krijgt hij de U14 van Ajax onder zich. Veldman werkt in Amsterdam intensief samen met techniektrainer voor de jeugd, Simon Tahamata. Ook de ex-speler van onder meer Ajax, Feyenoord en Standard is vol lof over de werkethiek van Veldman.

“Hij pakte die overstap naar Amsterdam meteen goed op”, zegt Tahamata. “Hij was heel gedreven om die kinderen beter te maken, maar tegelijk wilde hij ook zelf altijd maar bijleren. Hij behandelde die jongens alsof het zijn eigen kinderen waren. Mooi om zien. Toen dat aanbod van Anderlecht kwam om de U21 te trainen heb ik lang met hem gepraat. Ik vond dat het een stap was die hij moest zetten. Stiekem had hij misschien gehoopt om hier op termijn hoofd jeugdopleiding te worden, eerder dan ergens aan de slag te gaan als hoofdcoach. Maar dit was een kans die hij niet mocht laten schieten en hij bewijst dat hij er klaar voor is.”