Philipsen droomt van winst in het groen in de Vuelta

Wíe is de snelste in Vuelta? Dat is ongetwijfeld Jasper Philipsen (24). Vijf etappes gereden in de Vuelta, drie massaspurten, twee keer bingo. En de groene puntentrui nu ook.

Wat in de Tour tot zes keer toe niet lukte, gaat in de Vuelta spelenderwijs. Nu ja, spelenderwijs. Dinsdag was Philipsen pas negende geëindigd op de hellende finish van Molina de Aragón. Ingesloten. En dus machteloos. Dat nam hij zichzelf zodanig kwalijk dat hij zijn verontschuldigingen aanbood bij de ploegmaats. Nergens voor nodig, nochtans. Want zonder de onstuimige zet van Sacha Modolo in de slotfase, had de uitslag er totaal anders kunnen uitzien.

“Hoe dan ook liepen een aantal dingen verkeerd, waardoor we niet tot een volwaardige spurt kwamen. Daar hebben we ’s avonds nog over gedebatteerd”, aldus Philipsen bij de start in Tarancón. Dat hij vooral wilde tekenen voor een kopie van de spurt van zondag, in Burgos, lachte hij nog. “Het is een ideale kans op een tweede ritzege. We go for it!”

Ach, kopieën. Ze zijn zelden beter dan het origineel. ‘Uit het boekje’, was de sprint van Alpecin-Fenix aan het eind van etappe vijf. Het deed zowaar iets ‘Wolfpack’-achtigs aan. Autoritair. De perfectie nabij.

“Deze zege is nog zoveel mooier dan die van zondag, als je die laatste vijf kilometer analyseert”, glunderde Philipsen. “Hoe we daar reden, met z’n allen. De voltallige ploeg.”

Waarvan er in de laatste rechte lijn zelfs nog twee in steun bleven. Wat een luxe. “Onbeschrijfelijk”, knikte Philipsen. “We koersen nog niet zo heel lang samen, maar het is geweldig om te zien hoe iedereen voor elkaar door het vuur gaat. Zo mooi dat we dit dan ook collectief konden afwerken. Het spoelt de ontgoocheling van die gemiste sprint dinsdag met de klap door. Ik kan de pagina omslaan.”

Taaramäe leider af

Met zijn tweede ritzege heroverde Philipsen ook de groene puntentrui. Eén luttel puntje, is zijn voorsprong op Fabio Jakobsen in het klassement. De rest volgt al op tachtig stuks en meer. “Een etappe winnen in het groen is nu mijn volgende grote doel.”

Dat kan na twee aankomsten bergop (Montaña de Cullera en Balcón de Alicante) zaterdag in La Manga del Mar Menor. “Het zou een droom zijn. Dinsdag schonk de trui me niet zoveel geluk. Laat ons hopen dat ze dat wel doet in de volgende sprint. Het is niet zo dat ik er nu al een eindobjectief van maak. Maar het is wel leuk om ze dag na dag te kunnen dragen. We zien wel hoe ver ik er mee geraak.”

Het rode rijk van Rein Taaramäe is alleszins uit. De Est was een van de slachtoffers van de massale crash, veroorzaakt door de Deense kampioen Mads Würtz-Schmidt op een kaarsrechte weg op elf kilometer van de finish, en schoot er zijn leiderstrui bij in. Die verhuisde naar de schouders van de Fransman Kenny Elissonde. Onder meer Romain Bardet en Mikel Nieve deelden ook in de klappen.