Parys geeft voorzet voor lgbtq’ers in voetbal

‘Voor inclusie, tegen homofobie.’ De Pro League pakte al vaker uit met campagnes in de symbolische regenboogkleuren. Bij de voetbalbond ziet CEO Peter Bossaert diversiteit als een pijler in zijn beleid. Zo past de aanwerving van Lorin Parys als homoseksueel in een topvoetbalfunctie in dat plaatje.

In de voetbalwereld is homoseksualiteit nog een taboe. Een rolmodel zoals Parys kan helpen bij een mentaliteitswijziging, meent Matthias De Roover, woordvoerder van Wel Jong Niet Hetero. “Zo iemand aan het hoofd van een groot voetbalbedrijf schept een opener en inclusiever beeld. De bond en de Pro League doen de laatste jaren oprecht hun best om een beter voetbalklimaat qua inclusiviteit te scheppen. Ze organiseren workshops of trainingen daarover voor refs, spelers en clubs. Duitsland en Engeland doen dat ook, maar zij hebben meer middelen. België staat als kleinere competitie wel verder dan Frankrijk en Italië.”

Machocultuur

Uit onderzoek blijkt dat homoseksuele voetballers vooral het spotgedrag van fans en de machocultuur in de kleedkamer vrezen. Dat kan verklaren waarom de spelers die uit de kast komen uiterst zeldzaam zijn.

“Een bestuurder die zich out is nog iets anders dan een topvoetballer”, zegt De Roover. “De ruimere visie van Parys zal niet per se profvoetballers triggeren om uit de kast te komen. De voetbalwereld zal altijd wel macho blijven. En ook al reageert 90 procent van de mensen positief, de rotte appels maken het moeilijk om je te outen.”

In het profvoetbal spelen voorts grote belangen mee. De Roover: “Er is veel geld mee gemoeid. Een profspeler die zich out heeft mogelijk schrik om naast de ploeg te vallen of een grote transfer naar het buitenland te missen.”