Operatie Propere Handen stevent af op verlengingen

Het zal dus nog even duren vooraleer de grootste rechtszaak in de Belgische voetbalgeschiedenis echt van start kan gaan. Begin dit jaar rondde het federaal parket het onderzoek af van Operatie Zero of Propere Handen, dat in oktober 2018 losbarstte met een inval bij meerdere profclubs en waarbij talloze clubleiders, trainers, spelers, makelaars en refs verhoord of gearresteerd zijn.

In de eindvordering zijn 56 topfiguren uit de voetbalwereld verdacht van onder meer witwassen, schriftvervalsing of matchfixing. Zij kregen allen een oproepingsbrief om op 20 september voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling in Antwerpen te verschijnen.

Toch lijkt een uitspraak op 20 september onwaarschijnlijk. Tot een dag voor de zitting kunnen betrokken partijen bijkomende onderzoeksdaden vragen, als zij bezwaar maken tegen de tenlastelegging van de procureur des Konings. Meerdere partijen vechten met hun advocaten de aantijgingen aan omdat ze overtuigd zijn van hun onschuld. Zelfs bij één vraag voor een bijkomende onderzoeksdaad moet het dossier terug naar de onderzoeksrechter, die al dan niet een gevolg kan geven aan de vraag.

Minnelijke schikking

Voorts valt te horen dat sommige partijen met de fiscus en het parket een minnelijke schikking hebben proberen te onderhandelen of dat overwogen hebben. Anderen willen dat dan weer absoluut niet doen, want het kan als een impliciete bekentenis overkomen dat ze boter op het hoofd hebben. Zij verkiezen hun onschuld voor de rechter te bewijzen.

Meester Walter Van Steenbrugge is voor zijn cliënt Ivan Leko, ex-trainer van Club Brugge en een van de 56 verdachten, alvast formeel dat Leko niet wil weten van een minnelijke schikking. “Hij sterft nog liever dan dat te doen.”

Dat de zaak meteen voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling komt, en niet voor de raadkamer in eerste aanleg, komt omdat François De Keersmaecker een van de verdachten is. De ex-voorzitter van de Belgische voetbalbond is namelijk een rechter in de ondernemingsrechtbank in Mechelen, waardoor de zaak de facto meteen voor het beroepshof komt. Alleen in het geval dat De Keersmaecker een minnelijke schikking zou treffen, verandert de procedure en komt de zaak voor de raadkamer en zal er nog een beroep mogelijk zijn.