Ook het conservatieve Wimbledon maakt langzaam werk van gendergelijkheid

Het is een jaarlijks terugkerend beeld op de dag van beide finales op Wimbledon. Terwijl de finalisten zich opmaken voor hun laatste gang naar het centercourt zwenkt de camera naar het groene bord waarop in gouden letters de namen van alle kampioenen staan. Het is een lange lijst, die bij de mannen begint in 1877 met Spencer W. Gore en bij de vrouwen in 1884 met Miss Maud Watson.

Dit jaar hangt er in de hal van het chique clubhuis een ander bord met de vrouwelijke kampioenen. In het streven naar gendergelijkheid heeft de All England Club besloten de aanspreektitels ‘Miss’ en ‘Mrs’ voor de namen van de winnaressen te verwijderen. Waar op het oude bord achter het jaartal 2021 Miss A. Barty stond, daar staat op het nieuwe bord A. Barty. Net als bij de mannen, waar de kampioen van vorig jaar wordt aangeduid als N. Djokovic.

Anachronisme

Een noodzakelijke verandering, zei een lid van de All Engeland Club eerder deze maand in The Times. Hij meende dat Wimbledon met zijn tijd moest meegaan en dat het gebruik van titels een anachronisme was in een tijd van toenemende gelijkheid.

Het schrappen van de aanspreektitels op het kampioenenbord volgt op het besluit van drie jaar terug. Vóór 2019 werden de speelsters door de umpires aangesproken met Miss of Mrs. Inmiddels noemen de umpires enkel de achternaam van de speelsters, zoals het al sinds 1877 wordt gedaan bij de mannen.

Onbekend is of de kleine stappen voorwaarts verdeeldheid hebben veroorzaakt binnen de All England Club, die niet bepaald bekendstaat als een vooruitstrevende club mensen. De hang naar tradities is groot aan Church Road. Denk alleen al aan de verplichte witte kleding en de aardbeien met room. Wimbledon was in 2007 ook het laatste van de vier grandslamtoernooien dat overging tot gelijke betaling van mannen en vrouwen.

Langzaam maar zeker is er een kentering waarneembaar. Twee jaar geleden stelde de All England Club Sally Bolton aan als uitvoerend directeur. Zij is de eerste vrouw in zo’n hoge functie binnen het conservatieve mannenbolwerk sinds de oprichting van de club in 1868. Bolton is onder meer een pleitbezorgster voor een gelijke verdeling van de partijen op de twee grootste courts van het complex. Vandaag staan er op het Centre Court en Court One drie mannen- en drie vrouwenpartijen op het programma.

Mrs. J.M. Lloyd

Veel oud-speelsters reageerden verheugd op het besluit om een streep te halen door aanspreektitels bij de vrouwen. Zoals Billie Jean King, een van de grote voorvechters voor gelijke behandeling van tennissters. Niet meer van deze tijd, vond de vijfvoudige Wimbledon-kampioene.

Ook haar Amerikaanse landgenote Chris Evert prees de stap die de All England Club had gemaakt, al vond ze wel dat die al veel eerder moest worden gemaakt. Tegen persbureau AP noemde Evert de vrouwelijke aanspreektitels achterhaald. Evert won drie van haar achttien grandslamtitels op Wimbledon. Na haar eerste twee titels, in 1974 en 1976, werd ze op het kampioenenbord vermeld als Miss C.M. Evert. Vijf jaar later won ze opnieuw, maar omdat ze op dat moment was getrouwd met John Lloyd kwam er op het bord achter het jaartal 1981 te staan: Mrs. J.M. Lloyd. Dat zat haar nooit helemaal lekker.

“Ik heb altijd mijn meisjesnaam gebruikt in het tennis”, zei ze tegen AP. “Hoe trots ik ook was om destijds met John te trouwen, het was mijn naam die het verdiende op het erebord te staan.” Nu, 41 jaar later, heeft ze haar zin.