Ongeloof en lachende gezichten na karatetrap van Haaland

Het is bijna tijd, woensdag, in de groepswedstrijd van de Champions League tussen Manchester City en Borussia Dortmund, respectievelijk de huidige en de vorige club van Haaland (22). Dortmund heeft heel veel goed gedaan tegen de club die zo graag een keer de Champions League wil winnen en hoopt met de deze zomer aangetrokken Noor het ontbrekende puzzelstukje te hebben gevonden.

Dortmund heeft geconcentreerd verdedigd, Haaland geschaduwd en een tijd met 1-0 voorgestaan. Aan dat kanonschot van John Stones voor 1-1 viel niets te doen. Nu ja, 1-1 is ook een goede uitslag voor de Duitsers. Maar dan slaat Haaland alsnog toe, ruim vijf minuten voor tijd.

Na de buitengewone voorzet van João Cancelo, met de buitenkant van de rechtervoet, vanaf de linkerflank, trekt de Noorse schutter op van zijn startplatform. Hij zweeft, vliegt, hij heft zijn been en reikt naar de bal. Op foto’s zie je de verbetenheid op zijn gezicht, het geheven been, de karatetrap. Hij raakt de bal ruim boven de hoofden van tegenstanders en scoort bij de tweede paal.

Zoals Cruijff

Zlatan Ibrahimovic kon zoiets ook, als het om acrobatiek ging. De verdedigers zijn net niet dichtbij genoeg om de goal af te keuren voor gevaarlijk spel. Het stadion van City, dat de laatste jaren wel wat gewend is qua euforie, reageert ongelovig en barst uit in gejuich. Mensen slaan handen voor hun gezicht of lachen uitzinnig.

Wie historisch besef heeft, en dat heeft bijvoorbeeld de door Johan Cruijff geïnspireerde trainer Josep Guardiola van City, denkt meteen aan een goal van Cruijff in zijn eerste jaar bij Barcelona, seizoen 1973-1974, tegen Atlético Madrid. Bij Cruijff kwam de bal van rechts, en hij scoorde eveneens met rechts, hangend in de lucht, met een soort karatetrap. ‘De onmogelijke goal’ was destijds de bijnaam voor de treffer. Misschien dat Cruijff iets meer acteerde op souplesse, terwijl Haaland ook een forse portie kracht gebruikte voor diens dertiende goal in acht duels bij City.