Niemand is veilig voor de revolver van Hein Vanhaezebrouck

In een western had hij niet misstaan. Hein Vanhaezebrouck schiet al het hele seizoen met scherp, op zijn voorzitter, zijn CEO, zijn spelers bij AA Gent. Weinig trainers die dit zouden overleven.

“Racing Genk kan putten uit zijn jeugd. Wij zijn afhankelijk van spelers die via makelaars komen. En dan zijn wij trots om te zeggen dat we jeugdspelers uit Haïti en Jordanië halen. Hoeveel van die jongens zijn al in de A-kern geraakt in de voorbije twintig jaar? Je kunt ze op twee vingers tellen.”

Pats. Een bom in de perszaal van de Ghelamco Arena. Getekend: Hein Vanhaezebrouck (58). Wat een positieve persconferentie leek te worden na een bemoedigende prestatie draaide uit op een nieuwe aanval op het bestuur. Perschef Tom Vandenbulcke trok bleekjes weg toen Vanhaezebrouck aan zijn discours begon. Plots stonden de coach en de CEO van AA Gent lijnrecht tegenover elkaar, met Vanhaezebrouck die genadeloos de trekker overhaalde.

En zeggen dat het trio Vanhaezebrouck-De Witte-Louwagie eind mei nog met brede glimlach poseerde met een glas champagne. De contractverlenging tot 2024 van de succescoach was een feit. Hij kreeg de nodige garanties, zoals de transfers van verdediger Jordan Torunarigha en spits Hugo Cuypers. Tegelijk moet het voor Vanhaezebrouck dan al duidelijk zijn geweest hoe de club er financieel voor stond, toch? Hard getroffen door de pandemie, verlieslatend. Kortom: geen middelen om een ruime en kwalitatief sterke kern samen te stellen.

Uithaal naar arbitrage

Met dat besef bleef Vanhaezebrouck in de eerste weken van het seizoen rustig richting het eigen bestuur en de spelers. De arbitrage daarentegen moest het ontgelden. Nadat die op de openingsspeeldag tegen Standard (2-2) de mist in ging, stelde Vanhaezebrouck fors: “Het steekt de ogen uit. Ik hoorde dat de refs een nieuwe start wilden nemen. Wel, die hebben ze duidelijk gemist.” Hij volgde die match overigens op televisie omdat hij geschorst was voor zijn gebrul richting ref Verboomen én omdat hij scheidsrechtersbaas Layec een grote leugenaar had genoemd.

AA Gent kende uiteindelijk een slechte competitiestart. Het zag Tarik Tissoudali uitvallen, die onvoldoende werd vervangen. Een kwestie van geld. De financiële kloof met Club Brugge, Racing Genk, Antwerp en zelfs Union trekt zich sportief gewoon door. AA Gent slaagt er niet in om boven zijn mogelijkheden te presteren. “Er was een periode waarin tegenstanders schrik hadden om naar Gent af te reizen, met ons vol stadion. Nu is geen van beiden het geval. Geen vol stadion, niet meer onklopbaar.”

Is AA Gent nog een echte topclub?, vroeg Vanhaezebrouck zich meermaals af. Na de transfer van ex-Buffalo Roman Jaremtsjoek naar Club voor 16 miljoen euro gaf hij zelf het antwoord. “Club Brugge rijdt met 120 per uur op de snelweg. Wij zitten zelfs niet op een provincieweg. Dát is de realiteit.”

Een realiteit die hij ook bij de voorzitter wilde laten doordringen. Vandaar zijn felle repliek op diens interview na de Europese blamage tegen Djurgardens (4-2). Ivan De Witte sprak toen over een gebrek aan inzet en trok de veldbezetting in twijfel. Niet naar de zin van Vanhaezebrouck, die op de eerstvolgende persconferentie terugschoot. “Je moet een kenner zijn als je daarover spreekt. Als er op de barricades moet worden gestaan, ben ik de eerste om iedereen mee te trekken. Als we een prijs winnen, zul je mij niet zien. Dan zijn er anderen.” Woorden die hard aankwamen bij De Witte.

Vanhaezebroucks munitie was nog niet op, al vond hij nu een andere schietschijf. In de podcast Stropcast richtte hij zijn vizier op bondscoach Roberto Martínez. “Dat niet Samoise en wel Amuzu en Verschaeren in de voorselectie zitten? Dat heeft met de kleur van hun truitje te maken.”

Met een grote dosis cynisme sprak hij tijdens de winterstage over de zoektocht naar een opvolger voor Martínez. “Ze hebben alle slimme voetbalmensen bij elkaar gezet in een taskforce. Ik voel dat de bond denkt dat ze nu alle tijd hebben. Een heel slecht signaal. Spanje stopt met Luis Enrique en schuift meteen de beloftecoach door. Ik denk niet dat zij aan de voorzitter van Real Madrid hebben gevraagd om mee te zoeken.”

Cuypers aan de beurt

Intussen begon AA Gent na het WK weer te jojoën. Vanhaezebrouck voerde het aantal wake-upcalls voor zijn spelers op. Cuypers, de Gentse topschutter, kreeg het hard te verduren. “Het is bij hem al een tijdje minder. Hij vergeet belangrijke dingen voor het team: druk zetten, initiatief nemen.”

Na de nederlaag op Cercle had de coach buskruit te over. “Cuypers en Hong waren onzichtbaar. Ngadeu speelde een middenvelder aan, maar dan wel een met een groen shirt.” Waarop hij ook Paul Nardi aanpakte na een slechte en afgestrafte uitworp. “Een getelefoneerde bal. Dan zeggen wij dat we het via Proximus al hadden vernomen. Dit was Proximus, Belgacom, Telenet en al de rest bijeen.”

Van spelers als Jens Petter Hauge en Laurent Depoitre zei hij meermaals meer te verwachten. Haast elke speler kreeg al eens een schop onder de kont. Veelal had Vanhaezebrouck ook gelijk. Maar moet je die boodschap zo openlijk brengen? Een spelersgroep, hoe braaf ook, blijft dit niet pikken.

Net zoals Michel Louwagie het niet apprecieert hoe Vanhaezebrouck op hem en indirect op het hele (jeugd)beleid schoot. Waarom toch? Omdat Vanhaezebrouck voelt dat AA Gent de voeling met de absolute top verliest? “Ik hoop dat iedereen beseft dat er veel werk op de plank ligt.” (ABD)