Na reeks ereplaatsen slaat Van Vleuten weer toe in Luik: ‘Heel bijzonder dat ik dit niveau nog haal’

Wat Alejandro Valverde (42) bij de mannen is, is Annemiek van Vleuten (39) bij de vrouwen. Toevallig rijden ze voor hetzelfde team, Movistar.

De ijzeren dame uit Vleuten, bij Utrecht, is nog steeds een succesmachine. Al stokte de teller de voorbije weken wel, mede door Lotte Kopecky die haar overwinningen ontfutselde in de Strade Bianche en de Ronde van Vlaanderen.

Met een tweede triomf in Luik-Bastenaken-Luik (na 2019) zette Van Vleuten toch de kroon op een sterke klassieke voorjaarsreeks, die begon met overwinningen in de Setmana Valenciana (rit en eindklassement) en de Omloop. Verder werd ze dus tweede in de Strade Bianche en de Ronde, vierde in de Amstel Gold Race en opnieuw tweede in de Waalse Pijl.

Tegenwind

Net als drie jaar geleden rondde Van Vleuten een solo af die startte op Côte de la Redoute. “Dit scenario had ik niet verwacht. Ik zou wat rensters laten terugkeren, om dan alleen te gaan op de Roche-aux-Faucons. Zo had ik het in gedachten. Onwaarschijnlijk, deze solo. Zeker omdat vanaf de laatste klim tot de finish de wind op kop blies. Ik kan niet geloven dat ik het heb gehaald”, vertelde de dolgelukkige Nederlandse.

Opgelucht? Neen, zo wilde ze zichzelf niet noemen. “Ook zonder zege was ik als een gelukkig mens naar huis gegaan. ‘Weer tweede’ kreeg ik steeds toegespeeld. Maar zo voelde ik het zelf niet aan. Het is heel bijzonder dat ik dit niveau nog haal, nadat ik afgelopen winter tot half december op krukken liep (na haar val in Parijs-Roubaix eind vorig seizoen, red.). Mijn kracht schuilt in de kleine dingen die me beter maken. Daar doe ik het nog altijd voor. Dat ze op mijn wiel koersen? Ik zie het als een compliment. Ik denk dan na hoe ik me van hen kan losmaken.”