Na enkele rake klappen verwacht Lefevere offensief team op kasseien

De ploeg zit in woelig vaarwater. Dat beseft ook manager Patrick Lefevere (67) enkele dagen voor Parijs-Roubaix. “Voor het eerst sinds lang starten we als outsider, niet als topfavoriet”, stelt hij. “De excuses van de volle ziekenboeg gaan niet langer op. Dus hoop ik dat Parijs-Roubaix ons een keer geluk brengt, ja. Misschien niet slecht dat de wedstrijd door de Franse presidentsverkiezingen een week is opgeschoven. Dat gaf ons wat meer recuperatietijd na de Ronde van Vlaanderen.”

Als CEO probeert hij er dezer dagen de moed in te houden door zijn renners rustig te laten herstellen en er niet rond te hangen als een stresskonijn. “Dat helpt niks”, weet Lefevere. “Gelukkig kreeg ik daar de voorbije tien dagen niet de kans toe. Ik was namelijk zelf ziek. Maar… I’m back! Ik ben niet blij. Ik probeer wel kalm te blijven, omdat ik in mijn lange carrière heb geleerd dat je de dingen niet in één week of tien dagen kunt veranderen. We moeten de kelk ledigen tot op de bodem.”

Veel zieken

QuickStep-Alpha Vinyl haalt niet zijn normale niveau. Het is frustrerend, zegt Lefevere. “Maar als de baas van het team al in paniek raakt, dan zitten we pas echt in de shit. Sommige jongens kregen covid, anderen griep, nog anderen crashten en liepen blessures op. Ik ga daar niet op schieten. In boksterminologie: we kregen rake klappen en moesten daar even van bekomen. Niet dat we compleet knock-out tegen het canvas liggen, maar veel scheelt het niet.”

Is het alleen dat? Of wordt QuickStep-Alpha Vinyl stilaan voorbijgehold door andere teams zoals Jumbo-Visma, Alpecin-Fenix of Ineos Grenadiers? “Twee mogelijkheden: ofwel hebben ze veel van ons opgestoken, ofwel is het bij ons gewoon toeval. Bad luck. Ik wil ook niet te veel klagen, want andere ploegen kampen met min of meer dezelfde problemen. Aan hen (wijst naar de zeven renners, JDK) om zondag te bewijzen dat ze een slechte situatie kunnen ombuigen in een goede.”

Niet panikeren

De tactiek in Roubaix is simpel, weet Lefevere met al zijn ervaring. “Je moet er altijd voor zorgen dat de concurrentie achter jou rijdt in plaats van omgekeerd. Als agressief koersend team zijn we het niet gewend om in het defensief te worden gedrongen. Kunnen we zondag opnieuw 100 procent gebruikmaken van onze ‘tools’, dan ben ik niet bang. We mogen vooral niet panikeren of te zenuwachtig acteren. Het is een hele lange wedstrijd. Zelfs al rijd je op een slecht moment lek, dan nog is het niet voorbij. Dat is het pas op de Vélodrome van Roubaix."

Kasper Asgreen fietst momenteel op een hoog niveau. Volgens Lefevere was hij in de Ronde al een van de sterksten. “Maar hij woekerde te veel met zijn krachten en ging te genereus om met de tegenstand. Ons doel is om met drie, vier renners de finale te rijden. Dan kunnen we spelen. Wie de winnaar wordt, maakt me niet uit. Zolang hij maar een blauwe trui draagt.”

Vorig jaar focuste Lefevere wat intensiever op de uitbouw van de rondekern rond Remco Evenepoel. Is na dit voorjaar de klassieke kern aan de beurt? “Ik heb nog steeds het volste vertrouwen in die jongens hier. Niet alles kan zomaar verdwenen zijn in zes maanden of een jaar tijd. Als ze presteren waarvoor ze worden betaald, is er geen vuiltje aan de lucht. Het zijn profs, ik ben dat ook, dus zorg ik voor de best mogelijke entourage. Uiteindelijk zijn zíj het wel die in het zadel klimmen en voor resultaten moeten zorgen.

“Waarom zou ik plots niet meer in hen geloven? Het is wat het is. Ik denk dat veel andere ploegen nog steeds in onze schoenen willen staan. We tellen achttien zeges en werden dertien keer tweede. Dat is niet slecht. Jullie bekijken natuurlijk alles door een Vlaamse bril, maar voor mij is het meer dan dat.”