Loena Hendrickx geniet na van haar WK-zilver: ‘Waargemaakt waar ik als kind zelfs niet van durfde dromen’

Veel slapen heeft Loena Hendrickx na haar historische zilver op het WK kunstschaatsen niet kunnen doen. Te intense emoties beleefd, maar trots overheerst. Vanaf nu heeft Loena een andere status in haar sport: ‘De Amerikaanse toppers zijn superblij voor mij'.

En of Loena Hendrickx blij is dat ze binnenkort op vakantie kan: de vlucht naar Tenerife is geboekt. Maar dit weekend blijft ze nog in Montpellier. Zondag is er het afsluitende schaatsgala van het WK, en zaterdagmiddag pikte ze als toeschouwer de vrije kür van de heren mee. Dat Loena stilaan zelf een boegbeeld is in haar sport, bleek duidelijk op een handtekeningsessie bij haar kledingsponsor Chique Sport in de Sud de France Arena in Montpellier. Mensen stonden in een lange rij met een bewonderende blik.

Voel je je na dit WK een rolmodel, zoals die kindjes naar je opkeken van ‘Wauw, Loena’?

“Het is grappig, want ik ben heel bescheiden over mezelf. Ik hoop dat ik veel kindjes kan inspireren om met kunstschaatsen te starten. En hopelijk kan ik de sport in België bekender maken zodat meer mensen ooit op een hoog niveau raken. Om nu zo in nieuws te komen met mijn WK-medaille kan veel helpen.”

Had jij als kind zelf een kunstschaatser als idool?

“Ja, ik keek hard op naar Yuna Kim en Joannie Rochette (goud en brons op de Winterspelen in Vancouver 2010, BF). Rochette was toen mentaal heel sterk, want haar moeder overleed tijdens de Olympische Spelen. Ik had heel veel bewondering voor haar prestatie.”

Jouw WK-medaille heeft pure emoties losgemaakt met tranen. Wat voelde je allemaal?

“Het was de ontlading na zoveel stress en onzekerheid met die liesblessure, want ik kon die ook erger maken door de competitie. Alle emoties moesten eruit. Dit seizoen is echt zot voor mij. Ik heb alleen maar dromen waargemaakt waar ik als kind niet van durfde dromen. Die eerste medaille op een Grand Prix was al bijzonder, dan ging ik door met een kleine medaille op de korte kür op het EK, daarna haalde ik een olympisch diploma met een achtste plaats in Peking, en nu ben ik vicewereldkampioen. Het voelt geweldig aan om te lezen dat ik ‘vice world champion’ ben. Dat is echt leuk. Het doet me zoveel omdat ik er zo hard voor gewerkt en gevochten heb. Een paar jaar geleden zat ik aan de kant met veel blessures. Veel mensen zouden dan zeggen: ‘Goh, ik ga er niet meer voor, het is me te veel.’ Maar ik heb doorgezet. De liefde voor de sport heeft me tot hier gebracht.”

Heb je nu met WK-zilver een andere status in de kunstschaatswereld?

“Het is een medaille die ze me niet meer kunnen afpakken. Ik merk zeker bij de Europeanen en de Amerikanen dat ze superblij zijn dat ik op het podium sta, nu de Russen niet mogen deelnemen. Ze zijn supertrots dat ik daar als West-Europese tussen sta.”

Mochten de Russische toppers volgend seizoen weer meedoen, is een medaille weer onmogelijk?

“Dit WK was alleszins heel bijzonder zonder de Russen, helemaal anders dan anders. En persoonlijk vond ik het leuker. Het veld en de kansen lagen veel meer open. Als ik vergelijk met na mijn tweede plek in de korte kür op het EK. Toen wist ik op voorhand dat de technische scores van de Russen in de vrije kür veel te zwaar zijn. Nu zaten we met zoveel meisjes die evengoed of iets beter dan mij waren. Ik had een kans op een medaille, maar wist dat elk foutje mijn ondergang kon zijn. De Russinnen waren bij een mindere vrije kür nog altijd bijna zeker van een podiumplek. In mijn achterhoofd zit wel dat de Russen er nu niet bij waren, maar na alles wat er gebeurd is in Rusland vind ik wel dat mijn medaille verdiend is.”

Jouw medaille doet wat denken aan die allereerste WK-medaille van Nina Derwael, brons op het WK in Montreal 2017. Ook zij zat als kleine Belg te pronken in een technisch-artistieke sport tussen de traditionele grootmachten.

“Nina is een heel groot voorbeeld voor mij. Maar onze sporten zijn toch verschillend. Ik heb maar één discipline en maar één kans op een medaille. Bij mij is het erop of eronder. Maar ik ben blij dat ik toch ook een stukje sportgeschiedenis heb geschreven.”

Het WK-prijzengeld voor je zilver ligt hoger dan wat Derwael voor haar WK-goud kreeg. De premie voor jou is circa 25.000 euro. Ga je jezelf met iets belonen?

“Ooh. Een beloning? Ik ga nu op vakantie. Misschien gun ik me iets extra. Een goede massage zou ik nu wel willen. Mijn lichaam nu is wat dood. Ik heb rust nodig om alles weer gezond te maken en dan er weer in te vliegen.”

Hoe motiveert deze medaille om je nog te verbeteren naar volgend seizoen?

“Die medaille staat voor de rest van mijn leven, maar volgend seizoen moet ik me opnieuw bewijzen. Ik wil nog de vaart, de snelheid tussen de sprongen wat opdrijven, en de iets moeilijkere sprongen meer doen. Dat moet stap voor stap, richting een halve of hele toer meer. Dat is moeilijk. Op één zomer gaat het er niet zijn.”

Een triple axel kan je nog veel extra punten opleveren? Zit dat in jou of is het te riskant?

“Ik heb niet de perfecte heupen voor een axel omdat die langs voren afgesprongen is. Als ik terugblik naar het leren van mijn dubbele axel en mijn triples, dan kwam mijn dubbele axel heel laat. Dat is afwachten. Maar Jorik is een heel goede technische coach om te helpen daarin en bij te sturen.”

Hoe belangrijk is je broer Jorik als coach voor jou?

“Heel belangrijk. Zonder hem zou ik hier niet op het podium staan. Hij heeft ook altijd heel hard moeten werken om zijn doelen te behalen. We zijn een topteam en vullen elkaar goed aan. Ik heb veel steun aan hem, maar hij is ook streng als het nodig is. Hij is net als mij wat overdonderd en supertrots op de medaille. We wisten wel dat de kans bestond, maar dat we het waarmaken is toch een stapje verder dan wat we voor ogen hadden.”

Je kreeg zelfs een staande ovatie van het publiek. De toeschouwers genoten echt van het temperament waarmee je de vrije kür geëindigd bent.

“Ja, het publiek was echt zot. Als mijn sprongen wat gedaan waren, voelde ik: ‘Mijn conditie zit hier echt top, ik ga me nog eens helemaal smijten.’ Dat slot was echt genieten.”