Laporte verrast Philipsen op hellende aankomst in Cahors

Een oplopende laatste kilometer, redelijk technisch, na een etappe door Tarn-et-Garonne en Lot, waar het kwik alweer vlotjes de dertig graden overschreed. Zo’n sprint was het dus, daar in hartje Cahors. Geknipt voor Jasper Philipsen.

“Helaas schatte ik op anderhalve kilometer van de finish de laatste bocht verkeerd in”, zei de ritwinnaar van Carcassonne. “Daardoor verloor ik het wiel van mijn ploegmaat. Het kostte me de overwinning. Laporte moet op dat moment zijn kans hebben geroken. Hij profiteerde van de verwarring, die mee werd veroorzaakt door het feit dat de drie vluchters net waren ingerekend en iedereen een beetje uit elkaar reed. Hij heeft ons allemaal verrast.”

Philipsen probeerde de scheve situatie nog recht te trekken. “Ik sneed de slotkilometer aan op kop, ietwat afwachtend. Als ik daar al mijn spurt inzet, haal ik Laporte wellicht nog terug. Maar dan komt er iemand anders uit mijn wiel.”

Zondag nog kans

Philipsen benaderde de Fransman nog fel, maar net niet genoeg. Andere belangrijke vaststelling was dat hij de rest van het peloton los uit het wiel sprintte. “Ik had supergoede benen en denk dat ik de spurt met de vingers in de neus zou hebben gewonnen. Daarom: dit is een zware teleurstelling. Een grote gemiste kans.”

Jumbo-Visma zit, naast geel, groen, bolletjestrui en een paar strijdlustprijzen, nu ook al aan vijf etappezeges. Philipsen: “Ze maken ons allemaal belachelijk. Dat is misschien overdreven, maar het is wel opmerkelijk hoe ze de Tour naar hun hand zetten. We lopen met zijn allen niet één maar twee stappen achterop.”

Philipsen kijkt niettemin uit naar de slotsprint op de Champs-Elysées in Parijs. “Daar mag ik me zeker niet meer laten verrassen.”