Kunstschaatsster Pinzarrone zoekt faam op mondiaal niveau: ‘Niets is onmogelijk’

Schijn bedriegt soms. Nina Pinzarrone mag er met haar tengere gestalte dan kwetsbaar uitzien, er staat wel een sterk hoofd op. Ze weet wat ze wil, ook al spreekt ze dat voorzichtig en zacht uit. Op de Spelen staan. Minstens één keer, te beginnen in 2026 in Italië. Drie keer zelfs, als het kan. Een olympische medaille winnen? “Niets is onmogelijk”, zegt Pinzarrone, die nooit wat anders deed dan schaatsen. “Je traint om de beste te worden. Maar ik ga dat niet eisen van mezelf.”

Ans Bocklandt, die haar al twaalf jaar traint, duwt op de rem. Pinzarrone is beslist een belofte, zegt ze, maar het recente verleden wees uit dat plannen soms snel in de prullenmand kunnen belanden. In augustus 2022 keerde de Brusselse met pijn in de rechterheup terug van een stage in Frankrijk. Uit een scan bleek dat Pinzarrone met een dubbele stressfractuur zat, het gevolg van overbelasting. Ze mocht meer dan twee maanden het ijs niet op. Zelfs wandelen werd haar verboden. Ze was tijdelijk tot de rolstoel veroordeeld. “Dat was mentaal geen makkelijke periode.”

Rustig hervatten

Pinzarrone nam de rust die nodig was. Heel langzaam hervatte ze. Drie uurtjes per week, meer niet. Ze maakte van de nood een deugd en zat tijdens haar revalidatie trouw in elke les (Pinzarrone studeert wetenschappen aan de topsportschool in Wilrijk). Toch kon ze zich op de valreep nog kwalificeren voor het EK.

Bij haar EK-debuut finishte ze als vijfde met 185.92 punten. Ze deed zelfs beter dan Loena Hendrickx, die in 2017 met 172.71 punten zevende werd bij haar EK-debuut. “Terwijl Nina er nog niet het niveau van voor haar blessure haalde”, merkt Bocklandt op. “Ze schaatste niet aan 100 procent van haar capaciteiten.”

Pinzarrone: “Aan 70 procent, schat ik.” Niet gelogen, zo bleek toen ze eind februari een persoonlijk record van 191.20 punten scoorde tijdens de Challenge Cup in Tilburg. Met zo’n puntentotaal mag ze deze week de top tien ambiëren op het WK in Japan.

Bocklandt sust weer. “Dat zou geweldig zijn, maar eigenlijk zijn we niet bezig met het klassement. Haar seizoen is nu al geslaagd en het is pas haar eerste WK. Laten we beginnen met de top 24 in de korte kür, zodat ze vrijdag ook de vrije kür mag rijden."

Concurrentie

In Japan zijn de Russische schaatsers er niet bij. Sinds de invasie van Oekraïne zitten ze nog steeds op de strafbank. Dat speelt in het voordeel van Hendrickx, maar ook van Pinzarrone, die op het EK bewees dat ze technisch bij de besten hoort.

“Ik moet wat meer ‘volwassen’ schaatsen", stelt ze. “Maar voor een deel ligt het ook aan de jury. Mijn naam is nog niet zo bekend. Stel dat ik een Japanse zou zijn, of een Loena, van wie de jury weet wat ze kan, dan zou ik automatisch een hogere score krijgen. Dat komt met de tijd, vermoed ik.”

Close zijn de twee Belgen overigens niet. Pinzarrone: “Het blijft een competitie, dus is Loena een concurrente. Net zoals de kleintjes van nu later concurrentes zullen zijn. Eigenlijk praat ik niet zoveel met de anderen, wie weet proberen ze me te manipuleren. Maar ik hoop natuurlijk dat Loena het goed doet. Als ze top tien haalt, mag ik over een jaar weer meedoen aan het WK. Dit jaar staat ze nog voor mij maar…” Pinzarrone breekt haar zin af, om dan diplomatisch af te ronden: “Elke schaatser wil de beste van zijn land worden.”