Kopecky gelooft in ritwinst in eerste Tour de France Femmes

Geel? ‘Dat klinkt als een mooi plan.’ Groen? ‘Niet de ambitie.’ Ritwinst? ‘In de eerste helft zeker mogelijk.’ Het plan van Lotte Kopecky voor de Tour de France Femmes is duidelijk. Ze is klaar om zichzelf de geschiedenisboeken in te fietsen.

“Profrenster, zeg je? En rijd je dan ook de Tour de France?” Elke keer weer moest Lotte Kopecky het antwoord schuldig blijven. Geen Tour de France, neen, want die bestond niet voor vrouwen. Er was La Course, dat klopt. Een Tour van een dag volgens de een, een veredeld criterium volgens anderen. Daarvoor waren er andere pogingen, met vrouwen in het voorprogramma van de mannen. De rittenkoersen stopten telkens door dezelfde reden: economisch niet rendabel genoeg. Deze Tour voelt als de eerste echte. Georganiseerd door ASO, met een degelijke portie media- en sponsoraandacht, deftig prijzengeld en met een toekomst deze keer.

‘Bij de kapper kan ik nu alvast zeggen: ja, dit jaar rijd ik ook de Tour! Na deze zomer kan ik mezelf eindelijk echt renner noemen’, grapte Ellen Van Dijk in een column. Hoe voelt het voor jou?

“Ik ga me geen ‘echtere’ coureur voelen na de Tour. Ik ben al renner, hé. Ons programma is de laatste jaren al heel wat mooie wedstrijden rijker geworden. Maar het is wel de Tour, dat klopt. Dit was een logische volgende stap. De aandacht is enorm. Ik hoop alleen dat het publiek na de voorbije drie weken niet denkt van ‘pffft, die Tour hebben we nu wel gezien’. En dat ze in de buurt van La Planche des Belles Filles nog eens opnieuw naar buiten willen komen (lacht). Het zou spijtig zijn als onze week de week te veel is.”

De mannen eindigen in Parijs met champagne. Jullie laatste rit, met aankomst op die befaamde La Planche des Belles Filles, lijkt toch niet meteen eentje om met een glas te starten.

“Het wordt een pittige Tour. Een pak lastiger dan ik had ingeschat. Ik had alles vooraf bekeken via VeloViewer, een programma waarmee je het profiel van de ritten kan bekijken... Ben ik even blij dat ik ook in het echt ben gaan verkennen. Ik dacht dat die eerste etappes op massasprints zouden uitdraaien, maar nu ik ze heb gereden denk ik dat het voor pure sprinters toch moeilijker overleven wordt.”

Dat is goed nieuws voor jou, toch?

“Ja, absoluut. Ik heb de tweede, derde en vierde rit verkend.”

Drie kansen voor jou?

“Ik zeg niet dat dat drie ritoverwinningen worden, maar als er een kans komt, dan wel in één van die drie.”

Wie zie jij als je voornaamste concurrenten?

“Lorena Wiebes, sowieso. Wereldkampioene Elisa Balsamo. Liane Lippert is goed in van die korte, hellende aankomsten. En Kasia Niewiadoma.”

Rit vier is de befaamde Franse Strade Bianche, een pittige etappe met gravelstroken. Criticasters vinden die niet thuishoren in de Tour, anderen zeggen spek naar de bek van Lotte Kopecky. Wat denk jij zelf?

“Ik ben blij met die rit. Sommigen beweren dat hij gevaarlijk is, maar ik vind van niet. Op een honderd meter na lopen al die gravelstroken op. Mocht ik zelf voor een algemeen klassement gaan, zou dit wel de rit zijn die ik het meeste vervloek. Het kan daar immers twee richtingen uit: ofwel heb je zelf pech, ofwel heeft een ander pech. Wordt het dat eerste scenario, verlies je snel één of twee minuten. Maak die maar eens goed.”

Je hebt die rit verkend, is hij echt zwaar?

“Hij is echt lastig. En ik ben drie keer lek gereden (lacht).”

Zorgt dat voor extra spanning?

“Ik was na die verkenning wel efkes verschoten. Zoiets hangt een paar dagen in mijn hoofd. Ondertussen bekijk ik het zo: ik ben heel blij dat ik die ritten in het echt heb gezien. Dat heeft de stress weggenomen. Onze klassementsvrouw Demi Vollering heeft de laatste twee ritten, waarin het klassement echt gemaakt zal worden, verkend. Zo zijn de rollen goed verdeeld.”

Ook op de Champs-Élysées ligt er een kans voor jou. Zie jij jezelf in het geel?

“Dat kan en dat zou een heel mooi plan zijn. Maar dan moet uiteraard alles meezitten. Ik denk dat in Épernay, na de derde etappe, met klimwerk op het einde, de gele trui sowieso van schouders wisselt.”

En wat met groen?

“Dat is een ambitie die mij wat in de mond is gelegd. Want eigenlijk is zo’n puntentrui - en dat geldt in eender welke rittenwedstrijd - voor mij totaal niet van belang. Het zou mooi zijn, uiteraard, maar ik zal dag na dag moeten kijken hoe ik er in het klassement voorsta. Mis ik één of twee sprintkansen, dan wordt het al moeilijk. Mijn Tour staat of valt niet met een groene trui. Belangrijker is om Demi Vollering zoveel mogelijk krachten te laten sparen. Ik kan de druk van haar weghouden door in deel één van deze Tour voor ritwinst te gaan, maar het algemeen klassement primeert deze week.”

Werkt het ook omgekeerd? Kan Demi druk bij jou weghalen?

“Het geeft alvast het gevoel dat ik er niet alleen voor sta. Heb ik een slechte dag, dan zijn er nog vijf andere dames die kunnen winnen. Anderzijds probeer ik deze wedstrijd als doodnormaal te bekijken. Ik wil ernaartoe met het idee: lukt het niet, dan lukt het niet. Dat klinkt wellicht raar, maar dat is de ingesteldheid die ik mezelf moet aanmeten om de druk weg te houden. In het voorjaar is dat alvast goed gelukt. We zijn met de ploeg aan een nieuw hoofdstuk in dit seizoen toe, maar de resultaten van het voorjaar geven veel vertrouwen. We kennen onze capaciteiten.”

Iedereen kent Lotte Kopecky ondertussen. Jouw naam wordt overal naar voor geschoven. Merk jij dat in het peloton zelf ook?

“Ja, en dat zorgt er soms voor dat het lastig koersen is. Ik heb vaak het gevoel dat als er een groepje wegrijdt, ze dat niet met mij erbij willen doen. Omdat ze verwachten dat ik de snelste ben en worden teruggefloten vanuit de ploegwagen. Misschien gaat het er in de Tour anders aan toe. Geen enkele kans zal blijven liggen, want het is de Tour.”

Jij reed begin deze maand nog de Giro Donne. Tussen die wedstrijd en jouw Tour zaten amper twee weken rust. Dat is pittig.

“Maar wel net voldoende om te herstellen. Het juiste moment voor een supercompensatie, lijkt me. Ik bekeek die Giro als een supergoede stage richting Tour. Ik sta conditioneel op een goed niveau, maar die vorm zit wel nog steeds in stijgende lijn.”

Jullie nieuwe Tour krijgt acht etappes. Zonder tijdrit overigens. Vind jij dat genoeg of had het meer mogen zijn?

“Ik weet niet of ik na acht dagen nog ga kunnen zitten, dus voor mij is dat voldoende (lacht).”