Jessica Springsteen, ruiter en dochter van: ‘Ik muzikaal? Helemaal niet’

De Amerikaanse Jessica Springsteen heeft zaterdagavond de Prijs KBC Bank & Verzekering gewonnen op de wereldbeker jumping in Mechelen. Met de 10-jarige merrie Volage vormde de dochter van rockster Bruce Springsteen de snelste van vier foutloze combinaties in een barrage met negen. Vandaag viert ze haar 28ste verjaardag, op de laatste dag van Jumping Mechelen.

Wie deze sport wil beoefenen, moet goed ondersteund worden, financieel en mentaal.

“Mijn ouders hebben me altijd gesteund, en me aangemaand om mijn eigen dromen na te jagen. Volgens mij zijn we daarom van Los Angeles naar New Jersey verhuisd. Zowel vader als moeder is muzikant (haar moeder is singer-songwriter Patti Scialfa, RB), maar ze wilden dat hun kinderen buiten de spotlights konden opgroeien. We woonden vlak naast een manège, en zo ben ik als kind in die wereld gerold. Op mijn vierde ben ik beginnen te paardrijden, op mijn zesde kreeg ik mijn eerste pony. En toen ik er professioneel mee verder wou doen, hebben mijn ouders me alle kansen geboden om die droom waar te maken.”

Zaterdag won u opvallend van de Belgen, favoriet Niels Bruynseels strandde op 10 honderdsten van de zege. Maar ook als jonge vrouw in deze sport valt u op. Hoe kan u het zo vlot opnemen tegen ruiters met vaak jarenlange ervaring?

“Door alles op alles te zetten in deze sport. Ja, ik heb naast paardrijden ook gestudeerd. Maar elk vrij moment ging naar mijn paarden. Terwijl al mijn vrienden uitgingen en leuke dingen deden, zat ik in de manège. Ik heb er dus best veel voor opgegeven.”

“Het fijne aan deze sport is dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen geslacht of leeftijd. Vandaag neem ik hier nog deel aan de Longines FEI World Cup van BMW, en ook daar heb ik hoge verwachtingen voor.”

U won zaterdag met uw Belgische paard Volage du Val Henry. Hoe belangrijk is de band met je paard?

“Er moet vertrouwen zijn, er zijn paarden waarmee je meteen kunt opschieten en die je meteen kiest en andere bij wie het iets kan langer duren en alles toch wel een worsteling is. De truc is geduld hebben. Maar ik denk ook dat de chemie tussen mij en mijn paard kan verschillen van rit tot rit.”

En hoe is uw band met ons land? U woont hier zelfs voor het grootste gedeelte van het jaar.

“Wanneer ik in Europa wedstrijden rijd, verblijf ik in Wolvertem, een deelgemeente van Meise. België is een fijne uitvalsbasis voor de wedstrijden die ik in Europa rijd. Ik ben hier dus vaak. Deze Jumping in Mechelen is de laatste die ik hier nu doe. Daarna vertrek ik met mijn paarden naar het warmere Florida, als uitvalsbasis voor de Amerikaanse wedstrijden van het voorjaar, om eind april weer terug te keren naar België. Dat verhuizen probeer ik te beperken voor mijn paarden. Daarom pik ik er wereldwijd de wedstrijden uit die ik wil doen, geconcentreerd rond die twee periodes. En toen ik deze Jumping in Mechelen zelf eens bezocht met mijn entourage, wou ik hier ook deelnemen.”

Bent u zelf eigenlijk muzikaal?

“Helemaal niet. (lacht) Maar ik ben er best trots op om zo vaak geassocieerd te worden met mijn vader, dat heeft me nooit gedeerd. Hij houdt trouwens ook erg van paarden, ik heb het van geen vreemden.”