‘Ik vind het niet erg om eens een match ernaast te vallen. Maar niet in de Champions League, toch?’

Ruud Vormer heeft geen basisplaats in de Champions League. Maar ook zonder zijn ervaring acht hij Club Brugge vanavond niet kansloos tegen Manchester City. ‘Sommige jongens kunnen tegen om het even wie het verschil maken.’

Het leven valt Ruud Vormer (33) goed mee in Knokke. “Alles is lekker dichtbij: het voetbal, het strand, de restaurantjes… Ik breng de kindjes ’s ochtends naar school, ik ga trainen en ’s middags ga ik ze weer afhalen", zegt hij. “Ik denk dat Roos en ik na mijn carrière hier gewoon blijven wonen.”

Heb je er vrede mee dat jouw carrière zich zal hebben afgespeeld in Nederland en België?

Vormer: “Helemaal. Ik had het niet anders willen doen. Na Roda (2012) kon ik naar West Bromwich, maar ik koos voor Feyenoord. Wel, ik heb geen spijt.”

Ook niet van je keuze om drie jaar geleden niet in te gaan op een aanbieding vanuit Saudie-Arabië?

“Man, daar kon ik veel geld verdienen. Zonder vrouw en kinderen was ik gegaan. Maar het leven ginder was voor Roos niet fijn geweest. En wat moeten de kinderen daar nou? Financieel is het nu ook prima, hoor. Het kan altijd beter, maar word je daar gelukkig van? We zijn tevreden met ons plekje.”

Met ouder te worden, geniet je dan meer van het applaus van de fans en van de lof van de media?

“Ja, toch wel. Vooral van de trainingen ga je meer genieten. Vroeger was dat bezigheidstherapie voor mij, nu kan ik intens genieten om even gas te geven op training. En als de fans mijn naam scanderen, dan komt het dezer dagen dieper binnen.”

En de media?

“Eerlijk? Ik merk natuurlijk wel dat andere jongens zoals Charles De Ketelaere en Noa Lang meer in de picture komen. Zo werkt dat. Ik heb het gezien bij Timmy Simons. Op een gegeven moment verwatert het. Dat gebeurt nu ook met mij.”

Is het correct dat je voor het seizoen vanuit de club de boodschap kreeg dat je niet alles meer zou spelen?

“Dat is zo verteld.”

Dan kon je niet verbaasd zijn dat Philippe Clement jou tegen PSG ernaast zette.

“Ik vind het helemaal niet erg om eens een weekendje ernaast te vallen. Maar niet in de Champions League, toch? Dat is het mooiste wat er is. Zeg dan: ‘Ruud, je speelt tegen Paris, maar daarna ga je er even uit.’ Nu zag ik het op de tactische training twee dagen voor de wedstrijd. Ik had een oranje hesje om, keek om mij heen en dacht: hé, dit klopt hier niet. Toen ben ik na de training heel kwaad geworden. Ik ben naar het bureau van de trainer gestormd. In zo’n wedstrijd stel je je aanvoerder op, denk ik dan. Op dat moment deed het me veel pijn. Ik wou mijn kapiteinsband afgeven. Ik vond dat ze in één keer mijn acht jaar bij Brugge hadden verpest.

“Mijn vriend Davy De fauw zegt mij: ‘Geniet toch gewoon van elke dag dat je voetbalt.’ Maar dat lukt me niet altijd. Ik kan nog steeds heel chagrijnig zijn als iets van mij wordt afgepakt waar ik heel hard naar uitkeek. Ik wil bewijzen dat ik het nog steeds kan.

“Boven heb ik mijn ding gezegd. De coach was niet tevreden over mijn spel. ‘Verdedigend doe je te weinig’, was zijn uitleg. En dat hij met Mats Rits meer zekerheid had. ‘Geef mij een defensieve opdracht en ik zal die ook uitvoeren’, antwoordde ik. Hij weer: ‘Dat heb je niet laten zien.’ En ik: ‘Omdat je mij in de competitie nooit die opdracht hebt gegeven. Ik mag altijd lekker aanvallen.’ Zo ging die discussie over en weer. Toen ben ik maar naar huis gegaan.”

En Club speelde die avond netjes 1-1 gelijk tegen PSG.

“Met mij hadden ze misschien gewonnen. Grapje, hoor.”

Tegen Leipzig speelde je ook al niet. Waarschijnlijk evenmin tegen Man City.

“Ik blijf rustig. Als ik niet speel tegen City zal het gevoelig zijn, maar ik ga niet weer naar boven stormen. Mijn relatie met Clement is nu heel goed. Net daarom was het goed geweest als hij vooraf met mij gecommuniceerd had. Dat is dan de voetballerij, zeker?

“Het beeld wordt gecreëerd van mij dat ik een ouwe man ben. Maar ik vind dat ik nog steeds niet uit de toon val. Ik wil nog wat titeltjes winnen, hoor.”

Drie dagen na PSG zou je wel spelen op Charleroi, maar je bedankte.

“Ik had al anderhalve maand vreselijke last van beide achillespezen. Na het voorval tegen PSG heb ik gezegd: ‘Nu ga ik geen pillen meer nemen, ik pak mijn rust.’ Op dat moment vond ik dat een logische reflex. Vandaag is de pijn minder. Ik kan weer voetballen, ik wil belangrijk zijn voor Club. Maar ook: het zit weer goed in het kopje.”

Hoe beleef jij het Champions League-verhaal van Club Brugge?

“Super, toch? Ik heb alles van dichtbij meegemaakt: van nul punten naar nu. Wat de jongens deden tegen Paris en tegen Leipzig was tot voor een paar jaar niet mogelijk. Als we toen 1-0 achterkwamen was het over. Nu heb je de perfecte balans tussen kwaliteit en vertrouwen in eigen kunnen. Wij voelen dat sommige jongens tegen om het even wie het verschil kunnen maken.”

Heeft de groep de indruk dat Clement wedstrijden tactisch kan winnen?

“Tuurlijk.”

Schuilt er in jou een toekomstige hoofdcoach van Club Brugge?

“In mijn contract is de mogelijkheid opgenomen om na mijn carrière een tijdje mee te lopen met Vincent Mannaert. Sportief directeur zijn trekt mij ook wel aan. Of ik open mijn eigen voetbalschool in Knokke, samen met mijn vriend Anthony Van Loo. Ach, we zien wel. Laat me nog maar wat jaartjes bij Club doen.”

Club Brugge - Manchester City om 18.45 uur op VTM 2